That Night By IceCream_XL

THAT NIGHT

A novel Written under the pen name of 

ICECREAM11 or IceCream_XI

The beat of the music lingers in my skin with the spirit of alcohol and that gives me a light weight feeling in my head. Every thing makes me dizzy and    makes me do things out of control. 

I start asking my self, where are my friends?

Every thing makes me dizzy. 

I don’t recognized the man in front of me.

I can feel the tingling sensation and I mentally head banged my self as I stand at the center of this floor crowded by people. Faces I don’t recognize.

People just like me.  

I can feel my knees trembling and the floor upside down nut before I throw my self at the floor I can feel a warm arms held me tight. 

Thanks God I have not felt that hard mated floor kissed  my face instead I can feel a soft sweet thing pressed against my lips.

I cant help my self but to respond but it was like a whirlwind brushed, it stops so I held my lips. He gives me the feeling of wanting those lips more. 

As the beat of the bass trumps my heart beat fast I hardly identify if it was caused by that swift kiss or the beat or amplifier. 

I looked at him as he smiles at me. 

I smiled back. 

I think I will never forgets those smile. 

He held me like an expensive vase I can feel his care,his warmth. 

All I did was to stare his beautiful face. 

He’s like an angel with a devil’s lips.

He talks. 

He smiles. 

He holds me tight every time someone runs against us or bumps me. 

Thanks to this beautiful man I’m not cold for he gives me his jacket. 

He talks again. 

He whispers.

Every thing he says, I have No idea.

Literally NONE yet I easily trust him.

I only understand his gesture, sort of. 

He guides me out of the bar and I thank him for that. 

I admit it, I am sober. 

He guides me to the parking lot. I just looked at him pressing his car keys and a minute after I was inside his car. 

His car smells like ocean breeze, citrus and sandal wood.

Fresh and manly. 

He talks again as he fasten my seat belt.

Madali ko siyang nakapag palagayang loob.  

Marahan at maingat ang pag alalay nito sa akin hanggang sa makarating kami sa kanyang kotse.  

"Saan ka...sa...address? Babe... D'you ...me?" 

Napailing iling na lamang ako sapagkat hindi ko naiintindihan ang mga pinag sasabi niya. 

Mabigat ang ulo ko. 

Sandali lang ang pagkaupo ko sa kotse na iyon nang maramdaman ko ang paglutang ko kasabay ng pag lapag ng aking likod sa isang malambot na bagay.  

Kama.  

Dim light. 

Napaka panlalaking amoy. 

Napakainit ng nararamdaman ko hanggang sa hindi ko mapigilang hubarin ang manipis na telang pinasuot kanina sa akin ng mga kaibigan ko.  

Hindi naman ako ganito manamit.  

Wala lang akong choice dahil kailangan kong makisama sa mga bagong kaibigan ko at sa pinsan ko.

"Babe. "

Narinig ko ulit na bulong niya sa akin kasabay ng malalambot na bagay na umaangkin sa aking labi.  

Hindi ko siya kayang tanggihan.  

Hindi ako bihasa sa ganitong mga bagay.  

Siya ang kaunaunahang lalaking umangkin sa labi ko ng ganito ka pusok.  

Mapaghanap.  

Mapangahas.  

Nakakahumaling.  

Napapasagot ako sa bawat hagod ng labi niya.  Ang kanyang dila at maging ang kanyang mga hawak.  

Maingat.  

Mapusok 

At hahanap hanapin mo.  

Napakagat ako ng labi ko nang maramdaman ang kanyang mga labi sa maselang parte ng aking katawan.  

Iyon ang dahilan upang mapahigpit ang aking pag kunyapit sa unan.  

Halos maiyak ako sa sarap noong una kong narating ang isang bagay na hindi ko pa naranasan sa tanang buhay ko.  

Kasabay noon ang pag hangos ko ng aking hininga at hindi roon natapos dahil sa maingat na pag pasok ng sandata niya sa aking bulaklak.  

Masakit 

Masarap

Mali ngungit tama ata ang sabi nilang masarap ang bawal.  

Hindi ko malilimutan ang pakiramdam na ito. 

Ang unang pakiramdam na ito. 

Halos hindi ko mapigilang mapahiyaw sa bawat pag unos ng aming mga balat.  

Bawat santik ng aming pagkatao.  

Tinuturok sa aking kaibuturan na para bang kilalang kilala ko siya. 

"Tien Costo! "

Isang dumagungdong na boses ng aking propesor ang nagpagising sa pagkakahimbing ng aking pag mumunimuni.

"Present maam! "

Nabulahaw ang pagmumuni ko sa aking iksing panaginip noong yugyugin ako ng katabi ko dahil nag check sa si maam ng attendance. 

"Salamat Lanz. " sabi ko nang matapos iyon. 

 Nginitian lang niya ako gaya ng lagi niyang ginagawa. 

Sa totoo lang hindi ko lang siya kaklase,  manliligaw ko rin siya ngunit kailangan kong ipag santabi ang nararamdaman ko sa kanya. 

Naging madali ang oras at ngayon kailangan kong pumunta sa isang part time job ko. 

Working student ako. 

Kailangan kong mag balat ng buto dahil hindi lang ako ang kailangan mabuhay.

Natigil ako sa pag aaral ko.  

Dapat ngayon graduate na ako at nag hahanap ng trabaho ngunit heto ako nang mamadaling pumunta ng paaralan upang makatapos.

Buti nalamang at hindi kalayuan ang pinag tatrabahuwan ko.  

Pasalamat na nga ako dahil nakapasok ako sa unibersidad na ito bilang full scholar! 

Twenty-one na ako ngunit heto Third year palang.

Ang dami kong iisipin at aatupagin.  Ito ang pinaka crucial na bahagi ng buhay estudyante ko.  

Nang mag gagabi na bumili ako ng hapunan namin at umuwi.  

Laking pasalamat ko at naihahabilin ko siya sa mabait kong Land Lady. 

Matinis ang boses ng batang lalaking tumakbo at sumalubong sa akin.  

"Mama! "

Napayakap ako sa kanya.  Nakakamis ang anak ko.  

Sa mga bisig niya nawawala ang pagod ko.  

Napangiti nalamang ako at nag pasalamat kay Nay Celsa. 

Tatlong taon na ang nakalipas noong gabing iyon. 

Noong nalaman kong buntis ako na walang kinikilalang ama ang dinadala ko nagalit sa akin ang aking magulang.

Tatlong taong' hindi nakauwi sa amin dahil sa pag takwil sa akin ng aking magulang noong nalaman nila ang nang yari. 

Napatitig na lamang ako sa aking anak habang nag hahapunan kami. 

Kamukhang kamukha mo siya. 

Saad sa akin ng aking isipan.  

Hindi ko parin malimutan ang kanyang boses sa tuwing tinatawag niya akong babe. 

◆◆◆◆◆◆◆

1

◆His POV◆

MARAMING nag kikislapang ilaw ang nag pasakit ng aking mga mata habang pababa ako sa entabladong kinaikutan ng buhay ko sa nakalipas na limang taon. 

Limang taon! 

Hindi ko alam kung bakit ko kailangang bitawan ang pagiging miyembro ng banda. 

Ito ang gustong gusto kong gawin. 

Sino naman ang makakalimot sa isang MICEAL "Mys" CONSTANCIA? 

Nag sisigawan sa mga katanungan ang buong entertainment press kung bakit biglabiglang bibitaw ako sa grupo. 

Pinili kong manahimik na lamang dahil kanina lang natapos ang HULING CONCERT ng FALLEN. 

Fallen ang tawag sa banda naming binubuo ng limang miyembro. 

Isa ako doon. 

Nang makarating kami sa dressing room agad akong nilapitan ni Russ. 

Isang lagapak na suntok ang ginawad nito sa akin na kina kumusyon ng iba pa naming kasamahan. 

"Fuck you! " sigaw pa nito sa akin nang pinigilan siya ni Four at Nel

Inalalayan akong patayo  ni Kriz. 

Napatawa ako ng mapait habang pinahiran ko ang dugo mula sa pumutok kong labi bago sumagot. 

"It isn't my fault if your stripper bed with me fucker! Parang iyon lang! Why don't you tell them the real score of our disbandment? Tigilan mo ako sa kagagohan mo R! "

Agad siyang pinag tinginan ng mga road manager at mga kagrupo namin. 

Huh! So they don't have a clue? 

Well sorry naman nahuli ko lang naman siyang nakipag meet sa kakumpetensyang record network at tinanggap nito ang Solo Exclusive contract! 

"You think I'm the bad ass here? This is not the first time na kinama ko ang babae mo gago! Wala ka namang issue sa mga ganyan eh. Nag hahanap ka lang ng palusot! Why don't you have a bone and tell them your solo Artist exclusive contract? "

Tangkang susugurin na niya sana ako nang biglang suntukin siya ni Kriz

"Back stabbing fucker! " sigaw ni Kriz sa kanya noong naka sadlak na ito sa sahig. 

IYON ANG HULING PANGYAYARING NATANDAAN KO BAGO AKO BUMALIK NG PILIPINAS. 

Ang amoy ng usok, pulosyon at init ng panahon. 

Manila is Manila. 

"MYS! " narinig ko palamang ang boses na iyon kilalang kilala ko na kung kanino ito nanggaling.

Miceal is my name pero dahil nga sa sinasabing Pronunciation ang tamang pag babaybay ng pangalan ko ay 

/May-sel/ pero itong pinsan ko /mays/ ang laging tawag. 

Nick name daw. 

Filipino culture. 

Hindi ba sila nahihilo sa dami ng pangalang ginagawa nila para sa isang tao? 

Any ways mas okay na siguro iyon. 

Naka shades naman ako at face mask. Hindi ako nakikilala ng mga tao rito. I hope WALANG makakakilala sa akin. 

It's been three years. 

We drove home to Lolo. 

Mabuti rin siguro ang Disbandment ng grupo. 

"Hijo. "Saad niya at niyakap ako. 

Napangiti ako. 

He never change. 

Yakap talaga? Di pwedeng Fist bump? 

Olds. 

Napapalibutan kase ng mga babae kong pinsan kaya hindi updated sa bati ng mga lalaki. 

"You've been soft already old man. " pang aasar ko rito na kina tawa niya. 

I remember him as a fuck ass who love dictating things he wants and get it no matter what. Strict. Uptight. Ruler. Fuckass Business man. 

"Well I guess this old man soften. Paano kase ang kaisa isang apo kong lalaking taga dala sana ng pangalan ng pamilya mas pinili ang banda at show business bago ang Family business and real estate. Good thing you are here apo. " 

Alam kong may laman ang nga hirit niya. 

Hindi ako babalik ng bansang ito para sa wala. 

Gustuhin ko mang manatili doon at maging Solo artist kagaya ng mga kasamahan ko sa tingin ko hindi ko gugustuhin ang bagay na iyon. 

I like the lime light. 

Ayo ko ng maingay na mundo. 

Napaupo ako sa harap ni lolo. 

Napasandal ako dahil sa Jet lag. 

Pasalamat ako sa tagasilbe rito na binigyan nila ako ng kape. 

"I hope your done having fun apo. D'You think it's time for you to run our business? " 

Napahugot ako ng hininga upang pakalmahin ang utak ko. 

Seriously now? 

"Lo, kakarating ko lang po. Hindi ba pwedeng bukas nalang natin pagusapan iyan? "

Tinawanan ako ng malakas ni lolo.

Iyong tawang may pangungutya. 

"Simula nang mawala ang mga magulang mo ako na ang tumayong ama at ina mo Micael. Tigilan mo ang palusot na iyan dahil alam kong tatakasan at tatakasan mo lang ako paglingon ko. I'm an Old man as you say and an Old man is wiser than what you think apo. Uuwi ka lang sa Condo o sabahay mo pagkalingat ko and sooner or later to different pubs. D'you think makakapagusap pa tayo? " 

Tinawanan ulit niya ako. 

Deym! Nahuli na niya ang gagawin ko. 

"Total patapos na ang Semestral break tapusin mo na ang pag aaral mo. You're at the right age along time. Dapat tapos ka na sa pag aaral mo imbis na mag banda ka at hanapin ang kung sino mang babaeng pinag sasabi mo noong kinama mo. Hindi ko ibibigay sa iyo ang mana mo ng ganon ganoon nalang. You have to lengthen our name hijo. Forth year kana. Tapusin mo ang pag aaral mo. Settle down and manage our Company. Kawawa naman ang mga pinsan mo. Hindi na makapag asawa ang mga iyon dahil sa kabugoyan mo. "

Shit. 

Tumawa ulit si lolo habang nilingon ko si Charmaine na nasamid sa ininom na juice. 

Napatawa narin ako. 

Does lolo knew? Charmaine is a Les.... What ever. 

"Hey Maine, how's Daviz and Speed? " pag sisimula ko. 

Pwede namang si Daviz o Speed nalang diba? 

Bakit ako pa? 

Lintik. 

Why on earth did Tita Chelsy married an ARCHIVAL? iyan tuloy! 

Si dad lang ang nag iisang anak na lalake ni lolo. The rest babae na. 

Lintik na buhay. 

"MICAEL. " pagkuha ng atensyon naming dalawa. 

Natigil naman ako sa kakatawa sa mga binalita ni Maine. 

"Take Maine to her Condo. Make sure she's with thier kuya and go to your house. Be ready at seven a.m. we'll be going to St. Austin University. "Double fuck! 

Mag aaral na talaga ako? 

Shit. 

Tatanggi pa sana ako ngunit wala akong magawa. 

May be it's for the better. 

Isa pa we are one of the Family founder of St. Austin university. 

Might as well work for me. Just a year and I'm done. 

A year. 

Nakilala ko si Ding Dong na padmate ni Daviz. 

Daviz wasn't there kaya naman nauna na ako. 

Fishy with that Gay guy. 

"MICAEL! "

Napabalikwas ako mula sa aking kama nang nasinig ko ang isang air horn sa aking kaliwang tenga. 

It was my grandfather's Idea. 

Masakit iyon!  

Napahawak ako sa aking tenga. 

Para ata akong nabingi doon ah! 

"Seven in the morning and still sleeping? Go fix yourself. You're going to school or else sa BAHAY KA TITIRA! "

agad akong nag madaling maligo at nag bihis. 

Ampotah.

Hindi ako titira kina lolo! 

May curfew doon! 

.

.

.

"CHEERS PARE! "

Saad ng kaibigan kong si Ares. 

They own a bar. 

The Pub

Ito ang bar na hinding hindi ko makakalimutan tatlong taon na ang nakalipas. 

Tumakas ako ng unang araw ng klase ko matapos umuwi ni lolo. 

"Your old man is right pare. Tapusin mo ang pag aaral mo. It's for your future pare. Paano nalang kung isang araw may biglang susulpot dyan sa harapan mo. May dalang bata at sasabihing anak mo, anong ipapakain mo sa mag ina mo? Come on,payong kaibigan lang pare. You've been screwing girls. "Tawa nito sa akin. 

May point siya doon ngunit kailangan kong tumanggi. 

"Nah, maingat ako pare. That's impossible. "

Imposible. 

Maingat ako. 

Maliban lang sa gabing iyon. 

Sa nag iisang gabing iyon. 

"Sabi mo eh. "Ares Tapped my shoulder bago nag libot upang mag inspection ng bar. 

Napa inom ako dahil doon. 

Paano nga kung mangyari iyon? 

A child? 

A daughter perhaps? 

Napangiti ako dahil sa naisip ko. 

"I love that Idea. " sabi ko pa habang nakatingin sa kumpul ng mga taong nag sasayaw. 

I want to have a girl. 

Iyong tatawagin kong Princess. 

Iyong poprotektahan ko sa lahat ng oras. 

Iyong yayakapin ako ng mahigpit pag uwi ko sa bahay. 

Para akong sira. 

Napangiting aso ako habang iniisip ang sinabi sa akin ni Ares. 

Lilingon na sana ako para uminom ng isa pang shot ngunit may nahagip ang mga mata ko.  Isang pigura. 

Isang babae. 

Nanindigan ang balahibo ko. 

That dress. 

Tangkang lalapit sana ako nang biglang may humarang sa akin. 

"Sir, drinks? "Napatingin ako sa babaeng nasaharap ko. 

Isang Promo girl. 

Kasing tulad ng damit ng babaeng iyon. 

That dress. 

Uniform pala iyon? 

Deym! 

I wanna taste her lips again. 

I wanna hear her voice again. 

Where are you now? 

Gulong gulo ang utak ko hanggang sa parking lot. 

Madaling araw na. 

Medyo may sipa din pala ang alak na nainom ko kanina. 

Hanggang sa biglang pagliko ko ng aking manibela, may isang babaeng sumulpot sa aking harapan. 

Buti na lamang at agad akong nakapag break. 

Hindi ko siya na bundol ngunit nang bumaba ako upang lapitan siya, nawalan ito ng malay. 

Buti na lamang at nasalo ko siya bago mahulog sa lupa. 

Napatitig ako sa kanyang mukha. 

This girl. 

She's familiar. 

She's beautiful. 

She's hot. 

Hot. Inaapoy siya ng lagnat. 

Agad ko siyang binuhat upang tulungan... 

Who is she? 

Who is this beautiful girl? 

Nang titigan ko siya may kung anong bagay ang nag panindig ng balahibo ko. 

I can feel her in my GUT. 

I have to help her. 

So I did... 

◆◆◆◆◆◆◆

2

Hinila hila ko ulit ang Suot kong uniform na kinainis ni Lala.  Isa sa mga kasama ko dito sa raket ko. 

"Teh,  kaunting bilis teh para maka rami. " 

Hila hila nito ako paakyat sa VIP floor.  Kailangan kase may makabili ng inumin sa amin para matarget namin ang quota ngayong gabi.  

Pang gastos din namin ito ng anak ko lalu na at next sem Fourth year na ako.  Kaunting tulak nalang.  

"Mauna ka na muna Lala.  Ang igsi talaga nito na sisilipan na ako."

Napangiwi naman ito sa akin. 

"Ay sus!  Maka angal ka naman diyan sa damit mo Tien virgin na virgin ang peg.  Bilis na. "

"Oy,  sobra na iyang joke mo.  Nakaka offend na ha. " 

Angal ko sa kanya.  

Alam ko naman ang pag kakamali ko.  

Mali na sumama ako sa maling kaibigan noong college. 

Pinag kaisahan nila akong linasing at iniwan sa ere. 

The rest is history ika nga nila.  

Makalipas ang dalawang buwan nalaman kong nag bunga ang gabing iyon. 

Nasahuli ang pag sisisi.  

Ano ba ang naitulong ng mga kaibigan ko kuno?  Wala. 

Sila pa mismo ang nag pakalat na paliwara daw akong babae na nabuntis ng kung sino sino lang.  

Masakit.  

Masakit na malamang kung sino pa ang nakapalagayan mo ng loob at inakala mong kaibigan sila pa iyong mag mamasama sa iyo. 

Itong kaharap ko,  okay lang.  Sanayan din.  Mabait naman si Lala.  

Sakatunayan niyan siya pa nga ang tumulong sa akin noong napadpad ako rito sa lugar na ito noong itakwil ako ng magulang ko.  Prangka sila at walang tali ang dila. 

Tinawanan lang niya ako at iniwan.  

Palibhasa kase masmataas ako sa kanya kaya hayan ang damit na above the knee e nasa kalagitnaan ng binti. Ko.  Kung hindi ako mag dadahandahan aba kita na ang panty ko! 

Na bobosohan ako ng 'di oras.  

Laking pasalamat ko nang may mga barter at taga inspection dito na sumasaway sa mga bastos. 

Naiintindihan ko naman.  Gawa iyan ng kalasingan. 

Isa pa malaki laki rin ang kita ko rito kata naman pinag papasalamat ko iyon.  Titiisin ko nalang siguro muna.  Bukas wala nanaman ito.  

"Miss! "Tawag ng isang grupo ng kabataan sa akin.  Buti naman at nabilhan nila ako sapat upang ma abot ko ang quota namin ngayong gabi. 

Nang maiabot na sa amin ang sweldo ko sa gabing iyon agad akong nagpasalamat at umalis.  

Tulog na ang anak ko ngayon.  

Nag text ako kay Nay Celsa at ang sabi tulog na nga kaya pinahiga na nila ito sa aming kwarto.  

Sawakas mababayaran ko na rin ang renta namin para sa susunod na buwan.  May kaunti pang matitira na sapat lang sa aming mag ina.  

Bahala na muna ang mga project ko.  

Napadasal nalang ako sa Dios nang biglang pag tawid ko ay isang nakakasilaw na bagay ang bumungad sa akin.  

Isang tinis na busina ng sasakyan na nang patambol ng puso ko.  

Oh Dyos ko huwag naman po sana....  

Halos napako ako sa kinatatayuan ko habang niyakap ko ang aking bag kung saan nakalagay ang aking sweldo.  

Napadasal ako sa pag aakalangkatapusan ko na ngunit... Biglang tumigil ito nang gahibla ang layo mula sa akin. 

Biglang nanginig ako sa lamig.  

Naramdaman ko lahat ng sakit na tinitiis ko mula pa noong isang araw at kasabay ng pag bukas ng pinto ng sasakyang muntik lang makabundol sa akin ay ang pan lalabo ng mga mata ko. 

Hanggang sa sumakit ang ulo ko.  

Isang pamilyar na boses ang narinig ko.  

"Miss... "

Pilit kong idilat ang aking mga mata ngunit hindi ko na kaya.  

Napasadal nalang ako kasabay  ng pag hila sa akin ng lupa. 

Una kong na amoy ang isang pamilyar na amoy.  

Isang amoy pang hotel. 

Amoy lalaki?  

Agad kong pinilit buksan ang aking mga mata. 

Kinabahan ako.  

Agad kong dinilat ang mata ko upang makita ko ang kinalalagyan ko nginin napahawak lang ako sa aking ulo.  

Napaka pamilyar ng lugar na ito. 

Inikot ko ang aking mga mata at halos manindig ang balahibo ko sa nakita ko.  

Isang picture frame ng batang lalaki ang nasalamesita malapit sa kinahihigaan ko.  

Malapit doon ay may aparatong umuusok usok.  Sa pag kakaalam ko humidifier ang tawag doon.  

Nilapitan ko at kinuha ang picture frame.  Isang batang lalaki. 

Halos hindi na maganda ang kopya at mukhang may kalumaan na.  

Aba kamukha siya ni Jao.

Mas may katandaan nga lamang ang batang ito.  Siguro pag tumanda ng kaunti ang baby ko magihing kamukha niya ito. 

Sino si Jao?  

Isya lang naman ang napaka bibo at malambing kong anak. 

Tinugnan kong maigi ang litrato.  

Tignan mo nga... 

Napangiti ako sa nakita.  

Sinubukan ko talaga siyang kunin mula sa Frame at tignan.  

Nasakalagitnaan ako ng pag bangisngis nang biglag umikot ang seradura.  

Agad kong nilagay sa ilalim ng unan ang frame at tinago ko sa damit ko ang picture.  

Nag tulog tulugan ako nang marinig ko ang boses ng isang lalaki. 

Naramdaman ko ang kamay niya sa nuo ko at leeg.  

Halos hindi ako makahinga.  

Ang bango.  

Amoy mayaman.  

"Miss?... Uhmm miss? "

Unti unti kong minulat ang mga mata ko nang bigla akong napatulala.  

Anghel. 

Este DEMONYO!  

TANGINA Hindi ko makakalimutan ang mukhang bumungad sa akin! 

Siya.... Siya iyon! 

Babe

Iyon noon ang tawag niya noong gabing iyon. 

Hindi niya ako nakikilala?  

Uso ang amnesia?  

Anong gagawin ko? 

SASAMPALIN ko ba?  

Sisigawan? 

Mumurahin? 

Sasabihing walang hiya siya?

Sinira niya ang buhay ko! 

Pero leche napanganga lang ako ng buong mag damag! 

Nangunot ang nuo niya at unti unting nakabawi upang ngumiti.  

"You fainted so I brought you here.  Anyways, take your medicine Miss, so you'll be fine. " 

Nilagay na niya ang gamot sa nakabukang bibig ko at pinainom ng tubig. 

Napilitan akong lunukin ang mapait na gamot na iyon kasabay ng pag lunok ko ng Pride ko! 

Hindi nga niya ako na tatandaan pero ako tandang tanda ko pa.  

Noong gabing iyon. 

Nanindigan ang balahibo ko noong mahawakan niya ang braso ko upang alalayan ulit akong humiga. 

Noong pahinga na ako naisip ko bigla ang anak ko.  

Diyos ko!  

Umaga na!  

Napalingon ako sa bintana ngunit matataas na kurtina ang sumalubong sa akin. 

Hindi pa man ako niya na i lalapag sa kama napabalikwas ako dahilan upang mag umpugan ang aming mga nuo. 

"Aray! /aw!" 

Sabay na daing namin.  

Hindi na ako nag abalang tignan siya dahil nakita ko na ang aking bag atinabot iyon sabay tayo mula sa kama.  

Agad kong binuksan iyon at nang makita kong buo ang mga gamit at pera ko,  agad akong tumakbo pa alis ng walang pag aalinlangan.  

Narinig ko ang pag tawag niya sa akin. 

Ngunit tumakbo ako.  

Tumakbo ako hanggang sa nakasakay ako ng jeep. 

Hinahangos ako ng hininga at hila ko parin ang damit na suot ko simula pa noong gabi. 

Ang layo ng bahay na iyon sa main road! 

Nang mag bayad ako,  alam kong pinag titinginan ako nga mga tao. 

Bakit ba?  

Napapalo ako ng aking nuo sa kalagayan ko.  

Amoy usok ako at sigurado sabog sabog ang mukha ko.  

Daig ko pa ang taong grasa! 

Bumaba ako ng kanto at para akong baliw. 

"Aba Tien,  anong nang yari sa iyo? May nag samantala ba sa iyo? "Alalang tanong ni Nay Celsa noong makapasok ako ng boarding house. 

"Na Rape ka ulit o nang Rape ka? "Pang aasar ng isa pa naming boardmate. 

"Hot ba yung guy?  Pakilala mo ako sa kapatid! " sabi naman ng isa na nag pangiwi sa akin. 

"Aaahhh! Ang sapatos ko... "

At napalingon kaming lahat sa eksahiradang si Lala. 

Wow ha inalala pa niya ang sapatos niya kaysa sa aking kaibigan niya. 

Ang sweet. 

Hindi ko iyon pinansin.  

Ang tanging bumungad ng isip ko ay ang biglang pag yakap sa akin ni Jao. 

"Mama!!! Ang pangit mo mama ko. "

Lintik!  

Nahawaan ni Lala ang anak ko. 

Paano ko titirisin ang Cute na cute na batang ito? 

◆◆◆◆◆◆◆

3

◆His POV◆

Habang nag lalakad ako sa pasilyo na kakarinig ako ng mga bulung bulungan.  

Ang iba hindi ko ma intindihan pero ang karamihan rinig na rinig ko.  

'Si M iyan ng The FALLEN diba? '

'Oo girl.  Hot'

'Ang astig ng damit niya. '

'Gwapo! '

'Pogi! '

'Anakan mo ako. '

Napangiti naman ako sa narinig ko.  Aba nakaka-flatter. 

Hanggang dito pala kilala ang The FALLEN.  

Nahanap ko agad ang roon ko at umupo sa unang nakita kong upuan sa tabi ng isang babaeng nakasubsod ang ulo sa mesa.  Katabi niya ang isang lalaking pinakatitigan ako.  

Anong problema niya?  

Nginitian ko ngunit inisnab ako.  

Tangina angas ah.  

Ipinag sa walang bahala ko iyon hanggang sa mag punuan ng mga babae sa bintana at pinto.  

Aba pinagunlakan ko naman sila ng kaway at ngiti.  

Hindi na ako kumindat naka shades ako.  Hindi nila makikita.  

Napangiti ako noong nakita at nakinig ko ang bungisngis at kilig nila.  

Girls.  

I love girls. 

Girls loved me.  

Its mutual. 

Habang abala ako sa kakatingin ng babae sa bintana narinig ko at katabi kong nag uusap.  

Nakakapukaw ng pansin.  Nakakainis eh.  

Manhid sila sa dala ko charm. 

"Hindi ba siya na iinitan sa leather jacket na suot niya?  Winter sa pinas? " narinig ko ang hagikgik ng lalaking kausap niya siguro.  

"Ano naka shades?  Madilim na nga lalung dumilim pa ang paningin niya.  Bulag ata yan Lanz eh." 

Dagdag pa nito na kina halakhak ng kausap niyang si Lanz daw ang pangalan.  

Dahandahan ko siyang nilingon at boom.  

Siya iyon.  

Yung babae kahapon.  

Yung tinulungan ko na nga ni THANK YOU WALA. Hindi marunong mag pasalamat.  

Tsk! 

NGUNOT ang mga nuo niya at sabay naming nag salita. 

"Ikaw nanaman? "

"Anong ginagawa mo rito? " 

Nakita ko ang inis sa mukha niya dahil pareho kami ng linyang binitawan.  

"Class settle down. " saad ng propesor naming kakarating lang.  Wala kaming nagawa kung hindi manahimik. 

Nag pakilala kami isa isa at nalaman ko ang pangalan niya.  

Tien Costo. 

Napangiti ako.   

Unique ang pangalan niya kagaya niya.  

Kanina noong nag pakilala ako sa lahat halos maluha na ang mga mata ng mga ka klase namin noong na kumpirma nilang ako si Miceal Contansia member ng The Fallen.  

Lahat napapahanga maliban sa kanya. 

Bakit ba galit siya sa akin?  

Wala naman akong ginagawa sa kanya ah.  

Lunch. 

Inaya ko siyang sabay kaming mag lunch pero sinigawan lang niya ako. 

"Bakit ba ang init ng dugo mo sa akin? " 

Tanong ko sa kanya .

Pinaikutan niya lang ako ng mata niya at inayos ang mga gamit.  

Nakita kong hinihintay siya ni Lanz upang umuwi.  

Hindi ko alam ngunit bigla ko siyang nilapitan at sininat ang nuo niya na ikinagitla nito.  Kasabay noon ay sininat ko rin ang nuo ko.  

May sakit siya ka gabi.  

Mukhang nawala na.  

Mabuti naman.  

Nakita kong natigilan siya at namula. 

How cute.  

She's blushing. 

I assume na aapektuhan ko pala siya.  

That's a good thing. 

"Ano ba! " sigaw nito sa akin at hinawakan niya ang kamay ko upang alisin sa nuo niya.  

Nakahanap ako ng paraan upang mahawakan ang kamay niya.  

Dug dug dug**

Dyem! 

Anong meron sa kanya?  

Hinawakan kong maigi ang kamay niya.  

Kahit na pinilit niyang bawiin ang kamay nito. 

"Pare bitawan mo si Tien. "

Saad ni Lanz.  

Napangiti lang ako sa gago.  

Napaismid naman ang hinahawakan ko ngayon sa kamay. 

Oh my,  why do you hate me so much?  

WALA siyang nagawa nang matapos nitong ligpitin ang gamit hinila ko na si Tien palabas.  

I laugh my ass noong hindi nakahabol sa amin ang loko.  

"Aray! Pwede ba bitawan mo ako! " reklamo niya kaya napatigil ako.  

Natapilok ba siya?  

Anong nang yari?  

Hindi ko napansin ang pag hingal niya dahil agad kong kinapa at tinignan ang paa niya.  Naka sneakers naman siya kaya malabong matapilok siya. 

Hawak ko ang kamay niya,  imposibleng madapa siya.  

"May masakit ba sa iyo?  Ano'ng masakit?  What's wrong? " buong pag alala long saad ngunit sa halip na sagot isang sampal ang ginawad niya sa akin.  

Shit! That hurts! 

"Wow.  What's wrong with you.  Bakit mo ako sinampal? "

Seriously, anong problema niya? 

"Leche ka eh. Napaka... "

Hindi niya natuloy ang sinabi na parang may mumabalakid sa loob niyang mag salita.  

Nagulat nalang ako nang nangingilid ang luha sa mga mata niya na kinabahala ko.  

Deym!  So reckless Mys!  

Nakalimutan kung baka nahirapan siya o nasaktan noong biglang hinila ko siya patungong parking lot.  

Nasanay kase ako noon sa group namin eh.  Pag hinabol kami ng dagsang Fans kailangan talagang mag hilahan kaming mag kagrupo para makatakas.  

Nagiging biyolente kase ang ibang fans eh.  

Napabuga ako ng hangin.  

Kasalanan ko siguro.  

Nasaktan ko siguro siya.  

"I'm sorry.  Gusto ko lang naman kasing ihatid ka. Are you well?  Noong umuwi ka uminom ka ba ng gamot?  Hatid na kita. " saad ko rito.  

Hindi ko alam ngunit talagang bumagsak na ang luha niya kayakusa konv pinahiran iyon ng kamay ko na kinagalit nanaman niya.  

"Pwede ba!  Bitawan mo nga ako at alisin mo iyang kamay mo sa kamay ko na kakarindi eh!  Makauwi nanga! "Padabog niyang saad sa akin kaya napabitaw ako.  Naitulak narin niya ako dahilan ipang mapalayo ako sa kanya.  

Sinubukan kong hawakan ulit siya upang igayak siya sa kotse para ihatid ngunit tinalikuran na niya ako.  

I can see her shoulder moving.  

Bakit ba umiiyak siya? 

Parang hinila lang eh.  

Ayaw ba niyang ihatid ko?  

Nag mamagandang loob lang ako. 

Dahan dahan siyang nag lakad pa layo nang hanapin ko ang aking panyo. 

Hinabol ko siya. 

"Here.  At least let me give you a handkerchief. " 

Buong puso kong alok sa kanya.  

I like that handkerchief.  It was from my grandmother.  Bigay niya noong mag eighteen ako. Pawisin daw kase ako. Alam mo naman ang Lola pag dating sa apo. I love my Grandma. Mas mahal ko pa iyan sa Mama ko.  Iba kase pag lola. Hindi mo ma explain ang kakaibang  bond. Lagi kong dala iyan panyo ko.                    

Swerte eh.  

Galit niya akong nilingon. 

Sinigawan niya ako.   "Hindi ko kailangan yan! "

Napangunot ang nuo ko.  

Bakit ba galit na galit siya sa akin? 

Napakagat ako ng aking bibig habang nakikita ko siyang lumalayo sa akin.  

Hindi ko mapigilang mainis pa lalo.  

She never says bye.  

Ayo kong hindi nag papaalam. 

Wala akong magawa at sinundan ko siya.  

Sinundan ko siya hanggang sa umabot sa likod ng building. 

Hinawi ko ang braso niya ngunit nag pumiglas pa siya lalo. 

Napilitan akong yakapin siya nang biglang tumambol nanaman ang puso ko. 

*dug dug dugadug. Dug dug*

Shit! 

◆◆◆◆◆◆◆◆

4

Kalma mga Bes...  Hahahha 

Alam kong sina sabunutan nyo na ako sa mga guni guni ninyo kaya...  Mag UD ako. 

Sowriii po antagal tinatapos ko kase ang WHAT A PERFECT EXAMPLE OF A HORRIBLE IDEA 

Under my UN: @IceCream11 

Sa mga follower ko doon...  You know that feelings na sinapak ko pa si Maria Ligaya Pagniig ng CONFESSIONS kaya maslalong natagalan ang lola ninyo!  

Hihihi

◆HER POV◆

Naiinis ako dahil sa mga ginagawa niya.  

Bakit ba lapit pa ito ng lapit kahit alam naman niyang wala akong iteres sa mga ginagawa niya? 

Ano'ng tingin niya sa pinapakita ko? 

Hindi ba niya alam na ayaw ko sa kanya? 

"Okay class mag a-assign ako ng mga groupings ninyo.  Each pair will have to perform or do their tasks according sa groupings. This Christmas season ang ating department ay naka assign sa Ground activity.  Ang iba sa inyo ay paired by two's, by four and by ten members. Mister Areno until miss Caleno, four of you sa technical support. Mr Constancia and miss Costo two of you for performance on stage.  Atleast a song perhaps...."

Marami pang sinabi ang guro naming ngunit halos wala na akong marinig dahil sa narinig kong sinabi niya.  

Bakit siya pa?  

Nananadya ba sila? 

Binigyan ni prof siya ng dahilan upang kulitin ako lalo na siyang iniiwasan ko. 

Nang matapos ang klase halos patayin na ako sa tingin ng mga kaklase namin.  

Ano ba naman iyan!  

Huling taon ko na rito pero bakit ba nanv yayari ito sa akin?  

"Tein,  so dahil partners tayo kailan tayo ma pa-practice?  I mean well we both know how good I am with performing.  I can coach you. Doon nalang tayo sa condo mag practice i have instruments there isa pa----" hind ko siya pina tapos noong mag salita ako. 

"May trabaho pa ako.  Isa pa kakausapin ko nalang si Prof.  Iba nalang ang i pair sa iyo wala naman akong alam dyan eh.  Sige. " minadali ko ang pag lalakad ko upang maka habol ng duty ko.  

Racket ngayon bilang bilang dishwasher sa canteen ng university.  Nagkasakit kase ang tagahugas nila kaya noong nalaman ko nag apply ako kahit panandalian lang. 

Hindi naman kase regular ang raket ko bilang promodized doon sa The Pub.  

"Iniiwasan mo ba ako? "

Lakad takbong pag tatanong nito sa akin.  

"Hindi.  Duty ako! "Inis kong tugon ngunit hinila niya ang dala kong bag pack kaya napatigil at napa lakad pabalik ako.  

Naramdaman ko ang katawan niya sa likod ko at ang mga kamay niya sa mga braso ko.  

"Bakit ba ang init ng dugo mo sa akin? " palambing niyang tanong.  

Lintik!  

Ito yung iniiwasan ko eh.  

Gaya ni Jao,  ganoon ang pananalita niya pag nilalambong niya ako.  

Ugh!  

Sinubukan kong pumigsi mula sa pag kakahawak niya ngunit nagulat ako nang yakapin niya ako.  

Napatinhin ako sa paligid.  

Buti nalang nasa back side kami ng building ng cafeteria.  Walang tao.  

"Ano ba bitiwan mo nga ako!  Bwiset!  May trabaho pa ako at late na ako!  'Langya naman oh!  Tigilan mo na yang kamanyakan mo.  Ako pa talaga ang chinansingan mo! " 

Biglanaman niya akong binitawan

Salamat naman! 

"Ha!  Hindi ako manyak.  I hug you para mapatigil ka sa kakaiwas mo.  Why d'you hate me so much?  I'm trying to be good at you.  Why do you have to be so rude? "

Tinalikuran ko siya upang buksan sana ang pinti ngunit nagulat ako nang harangan niya iyon at napa bitaw ako sa seradora.  

Inis ang nakasulat sa mukha nito.  

Inis na inis din ako sa kanya pero ewan ko ba dahil lihim akong natatawa.  

Bahala ka dya.  

Napag pasyahan kong umiwas nalang at pumasok na sa cafeteria dahil late na ako. 

Binati ako ng taga pamahala nila at pinalagay sa gilid ang bag ko.  

Nag suot ako ng apron at gloves upang mag simula na nang biglang may tumabi sa gilid ko at tahimik ding nag hugas.  

Akala konkasamahan ko.  Laking gulat ko nalang nang malamang si Constancia pala!

"Anong ginagawa mo rito?! " 

Sa halip na sagutin ako pinatahimik ako nito sabay lagay ng hintuturo sa bibig niya.  

Nag suot ito ng apron at gloves gaya ng akin. 

"Kung may trabaho ka pa then tulungan nalang kita para matapos na.  You have to do practice with me.  Ayaw kong mapahiya ka doon pag---" hindi ko siya pinatapos ng pag sasalita ng mag salita ako.  

Nasabi ko na bang NAPAKA INTIMIDATING ang isang ito? 

Bastos na kung bastos pero nakakainis kase ang pag sasalita niya.  Paano nakakatagal ang mga tao sa paligid niya?  

"Bakit ba ang kulit mo? "

"Hindi ako makulit.  I just want them to have fun. Magiging masaya lang ang mga tao pag maganda ang performance natin. Ayo ko rin namang magkalat ka doon o mapahiya. Look,  I won't force you to like me but either ways you will. " preskong saad nito sabay kuha ngnpinggang hinuhugasan ko para banlawan ito. 

Hindi lang siya intimidating, mahangin din! 

"Wow ha.  Kapal! "

Ngisi ang sinagot niya sa akin.  

NGISI!  

Gusto ko siyang sabunutan ngayon.  

Ako talaga mag kakalat? 

Grabe.  

Aba kung hindi niya naitatanong may back ground ako sa pag kanta.  Kaya ako kinuha ni prof dahil minsan may contest at ang mananalo mag kaka full scholarship.  Sino pa ba sa tingin ninyo ang nanalo? 

"Done! " tuwang tuwa niyang saad nang matapos naming mahugasan ang mga plato.  

Parang bata!  

"So practice tayo okay. " 

Napabuntong hininga nalang ako sabay tango.  

"Yes! " sabi niya sabay suntok sa hangin.  

Tsked!  Bata! 

Nagulat nalang ako nang kinuha niya ang bag ko sabay hawak nito sa kamay ko upang lumabas.  

Binawi ko ang kamay ko sa pag kahawak sa kanya upang umiwas.  

Mabuti na ang dumedestansya sa kanya. 

"Constancia akin na ang bag ko oy.  Bukas nalang iyang practice mo madilim na oh.  Isa pa late na may long quiz pa tayo bukas. "Hindi siya nakikinig.  

Nag patuloy lang siya sa pag lakad patungo sa bulwagan kung saan naka parke ang panaka nakang mga sasakyan.  

"Constancia. "Puna ko rito. 

Wala parin.  

Napikitan akong sundan siya hanggang sa tumigil siya sa tumonog na sasakyan.  

Liningon na niya ako sa pag kakataongbito sabay bukas ng pinto ng tumunog na sasakyan. 

"Hop in. Hahatid na kita.  May quiz tayo bukas diba?  Huwag ka nang mag commute matatagalan ka lang. Ikaw din. " napatinhin ako sa relo ko.  

6:30. Rush hour. 

Wala akong nagawa kung hindi ang sumakay. 

"Sige.  Sa kanto lang ako mamaya baka magas gasan ang sasakyan mo eh. "

Napangiwi ito at sa huli sumangayon naman.  

Buti nalang!  

Aba baka kung ano pa ang malaman niya!

.

.

.

"Flat ka.  Medyo taasan mo ng kaunti para mas maganda tognan.  Yung peach mo naman pag dating sa gitna babaan mo ng kaunti para may blending tayo. " 

Pormal na saad nito.  Nakapag practice kami sa maliit na recording room dito sa Campus.  

Pinakiusapan kase namin ang isang prof na kung pupwede rito na kami mag practice. 

Napaka professional niya habang nag sasalan kami ng kantang aawitin.  

Ibang iba sa presko at nakakainis na taong nakilala ko.  

"This is Frank Senatra's song,  now Angelina Jordan sung it.  I think we'll make it a bang.  Kaunting revisions lang at maganda na" 

Saad nito habang nakatingin siya sa Note peice. 

Biglang tumambol ang puso ko.  

Ngayon alam ko na kung bakit maganda ang mga kanta ng The Fallen. 

Mahusay pala siya sa pag arrange ng musika.  

Una siyang nag strum ng guitara at kumanta. 

Fly me to the moon

Let me play among the stars

Hindi ko magawang alisin ang mga mata ko sa kanya habang siya naman ay nakatitig sa akin. 

Let me see what spring is like

On a, Jupiter and Mars

Bakit ba ang raspy ng boses niya?  

Kaya nahuhumaling ang mga babae eh.  

Nainis ako bigla. 

In other words, hold my hand

Tinigil niya ang pag guitara at hinawakan ang kamay ko bago nag strum ulit. 

In other words, baby, kiss me

Panginoong mahabagin!  

Napalunok ako ng laway ko at napapikit! 

Kinabahan talaga ako.  Akala ko hahalikan na niya ako pero hindi. Ugh! 

Bakit parang nanghinayang ako? 

Ay ano ba yan. 

"Hey, Tien concentrate.  Sabing huwag kang mag kalat sa Stage. " 

Ay ayan nanaman ang nakakainis na ugali niya.  

"Oo na oo na kaya na nagnpa Practice diba.  Haist! "

Inis ko saad. 

"Namumula ka.  Crush mo ako. Sus. " 

Sabay tawa nito. 

Hindi ko pinansin ang pang aasar niya at kumanta nalang. 

Fill my heart with song

And let me sing for ever more

You are all I long for

All I worship and adore

In other words, please be true

In other words, I love you

Ih!  Naiilang ako sa last word na iyon pero kinaya ko! 

Sa huli nag duet kami. 

Fill my heart with song

Let me sing for ever more

You are all I long for

All I worship and adore

In other words, please be true

Nagtinginan pa kami. 

Para akong natutunaw sa mga titig niya.  

Ewan ko ba! 

Siya ang kumanta ng huling lyrics. 

At ramdam na ramdam kong nanunuot sa kaluluwa ang awit na iyon. 

In other words, in other words

I love you.

Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko.  

May humihilang kung anong  puwersa ang humihila sa akin.

Ngunit mas kinagulat ko ang biglang paghalik niya sa labi ko. 

Dahilan upang mapamaang ako. 

◆◆◆◆◆◆◆◆

5

◆His POV◆

"Hinalikan mo pre? "

Pag uulit ni Ares sa sinabi ko. 

Ampota naman bingi ata ang isang ito! 

Napainom nalamang ako ng alak. 

Ewan ko ba but I think I'm into her. 

Deym! 

"Nandito ka lang pala. Hinanap kita sa bahay ng Lolo mo. "

Napalingon kami ni Ares nang marinig ang boses na iyon. 

FOUR. 

Napa man hug kami sa kanya. 

So bumalik din siya ng pinas. 

"Still that mystery girl bro? " isa pa ang ugok na ito eh. 

Napailing nalang ako. 

Iniwan kami ni Ares habang umiinom at si Four nalang ang kasama ko. 

"Oh, bumalik ka? Don't you have career waiting in Macau? "

Tumawa lang ito sabay inom ng shot. 

Russ is on Solo. 

Si Kriz, bumalik ng pinas a month before I went home. Ngayon he is a business man. 

Four, for all I know my nag offer sa kanyang isang Banda sa Macau. He got it pero bakit siya nandirito ngayon? 

"Bakasyon Bro. Isa pa I have to be with the Centennial Anniversary of my Alma Matter. "

Nangunot ang nuo ko. 

So mag re-reunion lang pala siya gumastos pa? 

Ang pinaka barat ng grupo gagastos para umuwi at mag attend lang ng reunion? 

Not so Four thing. 

Tumawa ito at mukhang naabot na niya ang pagka duda ko ng pag uwi niya. 

"Okay fine, I have tv guesting here. Nalaman ko na a week from now Centennial Celebration na ng University of St. Austin so I decided to stop by. Nakakamiss din kase ang pilipinas... "Habang sinasabi niya ang huling pangungusap ay may sinusundan ang mata niya na isang babae. 

Patay kang bata ka. 

Napatingin don ako sa tinitignan nito. 

Pamilyar ang babae. 

Isang Promo girl. 

Yeah na alala ko na siya! 

Siya yung nakita ko noong ka parehong uniform ni Tien. 

"Deym man! She's hot. " saad pa nito sabay dila ng ibabang labi niya habang hindi inaalis ang mata sa pwetan ng babaeng dumaan. 

"Tien is way hotter. " wala sa huwestyo kong saad. 

Kahit ako man ay nagulat sa sinabi ko. 

Syete! 

"Who? Did you say something? "

"Nah. "Agad kong sagot. 

Napasuntok ako ng palihim sa utak ko. 

Ano ba ang nang yayari sa akin? 

Nasobrahan ata ako ng alak! 

.

.

.

Para akong teen ager na hindi mapakali dahil sa ginawa ko noong isang araw. 

Iniiwasan din niya ako na lalu kong kinainis. 

Kahapon noong mag practice kami halos hindi siya makatingin sa akin. 

Ang awkward tuloy. 

Hanggang ngayon hindi ko mawari kung anong gagawin ko. 

Isang katahimikan ang namayani sa amin hanggang sa biglang bumukas ang pinto at niluwa si Dean Jones. 

"Mr. Constancia, I have reach your advicer at isang production number daw ang pina assign saiyo? " 

"Opo dean. Duet po ang hinanda namin." 

"Good, pero mukhang mag sasanay nanaman kayo ng isang pang production. May I suggest you and Ms. Costo an interpretative dance. Mukhang nag ka problema kase sa committee at kulang ng isang production. I papaabot ko mamaya sa inyo ang hinandang song. Kailangan ninyo ba ng makakasama to help you out? "

Agad akong sumalungat. 

"Kaya na po namin dean. "

Hindi na nga niya ako nakakausap ng kami lang paano pa kung may kasama kami? 

Kaya namin ito. 

Nag hintay kami hanggang sa may iniabot sa aming kanta. 

I smiled at the hymn. 

A couple song? 

Interpretative dance? 

I silently smiled habang siya naman noong tignan ko halos hindi na maipinta ang hitsura. 

Bakit ba ayaw na ayaw nito sa akin? 

May ginawa ba akong masama? 

Naging mabait naman ako sa kanya? 

She bite her lower lips. 

Hindi ko alam kung bakit na aalala ko nanaman noong hinalikan ko siya. 

I kinda like what I did. 

"Kailangan ba talaga iyan ang isasayaw natin? 

Hindi ba pwedeng iba nalang? Palitan iyong music. Interpretative naman eh. Godly nalang na song. "

Sabi nito habang nanunuod kami ng ibinigay ni dean na Choreograph ng sayaw sa tugtog na Secret Love Song by little mix

"Iyan ang ibinigay ni dean. Isa pa tayo lang ang production may mga makakasama tayo diyan. Kaunting part lang naman. Ganito, if you insist then talk with dean. "

Inismiran niya ako at napilitan siyang mag practice ulit. 

Maganda na sana eh. 

Madaling nakakasunod siya ngunit malaki ata ang hiden Hatred niya sa akin. 

Naiilang siyang mag kadikit kami. 

Siguro dahil sa halik na iyon. 

"Aray!! "

Shit! 

Nagkabugan kami at na out balance kaming dalawa. 

Pa ano kase hindi na ako nakapag concentrate. 

Shit ulit at mukhang mahuhulog siya sa sahig! 

Agad ko siyang kinabig upang masalo

ngunit nagkamali ako ng lapag kaya naman napuruhan ang paa ko! 

"Hala! Patay tayo dyan! Sorry. Na pilayan ka ata? Bakit mo ba ako sinalo? "

Inis niyang saad sa akin at tinangkang umalis mula sa pagka dagan ngunit mas gusto kong naka dagan siya. Naiibsan ang sakit ng paa ko ng hindi ko alam. 

"Kahit na ilang beses ka pang mahulog sa akin, sasaluhin at sasaluhin kita. I promise that. " 

Sinserong saad ko at namula siya. 

Na ngangamatis na siya and suddenly...my eyes drop below her neck. 

A perfect view of mountain's heaven sent! 

At.. 

My muscle twitch like morning does! 

Deym! 

Nanlaki ang mga mata niya at mukhang naramdaman na niya si Junior! 

Patay kang bata ka! 

"Ay 'langya ka oh! Bastos! "

Agad naman itong tumayo at iniwan akong nakatunganga sa lahat ng mga nag yayari sa akin ngayon. 

Does she even know what's she doing with me? 

Parang hindi ko na katawan ito. 

Napanatili akong nakahiga doon dahil sa sprain ko ngunit ang mas kina tunganga ko eh iyong bilis ng puso ko. 

I had a sudden feeling of urge to call her name as her back fades away ngunit pinigilan ko ang sarili ko. 

Napahawak ako sa dibdib ko. 

Ito ang unang beses na tumambol ito ng gamilya. 

Hindi ko pa ulit na raramdaman ang ganoong pakiramdam. 

Not after that so long night. 

Hindi ko ma intindihan kung bakit but, there's one thing for sure. 

Sa buong panahon na nag kakasama kami unti unti kong nakilala kung sino siya. 

I like her. 

No. 

Erase it please. 

Let me re phrase. 

I think I love her. 

Kaya naman LILIGAWAN KO SIYA. 

Kahit pa sabihin natong gilit ito sa akin. 

I still remember the sayings, 

There's a fine line difference between Hate and Love. 

Tama. Simula ngayon I declare to court her at hindi ko kailangan ng permiso niya para doon. 

◆◆◆◆◆◆

6

◆Her POV◆

"Ano nanaman ito?! "

Tanong ko sa kanya dahil bigla nalang siyang sumulpot mula sa kawalan.  

Nakangiti ito sa akin ng wagas habang  iniaabot ang kumpol ng bulalak at isang paper bag. 

Aalis na sana ako ng pinag sapilitan niyang iabot sa akin ang dala niya.  

Para namang nang liligaw siya. 

Biglang sabi ng utak ko. 

Inalalayan pa niya ako patungo sa parke upang pang pasakayin sa Kotse niya nang pinatay ko siya este hinayaan ko nalang ito.  

Nasa harapan na ako ng kotse at pinag buksan pa niya ako.  

Ano ba ang nakain ng isang ito? 

Hindi lang siya natunawan.  

"Hop in. "

Masayang sa sabi nito sa akin habang nakaupo na sa driver seat.  

"Ano?! At bakit ko nanaman iyon gagawin? " 

Pasensyahan tayo.  

Ewan ko ba at naiinis ako.  

Anong balak niya?  

Ihatid ako?! 

HINDI PWEDE IYON!  

Hindi! 

"Tara na.  Wala ka nang trabaho diba?  Hatid na kita. " 

"Aba hindi.  Meron pa akong raket.  Sige salamat dito. "Sabi ko sabay taas ng ibinigay niya.  

Hindi ko nga alam kung bakit ko tinangap ito eh.  "Sige una ka nalang. "

Naging flat ang ngiti nito sa akin.  

"Wala ka nang raket.  Isa pa mag didilim na.  Baka mapaano ka sa daan.  Sige na ano ka ba pumasok ka na please.  God,  hahantayin mo pa bang pag tinginan tayo rito?  Sa akin okay lang. "Sabi pa nito at lumapad nanaman ang ngiti niyang aso.  

Wala akong magawa kundi nag pakawala ng isang buntong hininga.

Aarte pa ba ako?  

Habang umuupo ako sa kotse niya kinakabahan ako sa totoo lang.  

"Are you okay? Have you eaten?  Na mumutla ka."

Hindi ako makasagot dahil nag iisip ako ng isang magandang dahilan upang makaalis sa loob ng sasakyan niya.  

Nagulat nalang ako nang biglang lumiko ito.  

Teka saan siya pupunta?  

Nagulat nalang ako nang tumigil siya sa isang Grill house.  

Bumaba kami at inaya niya akong kumain.  

"Bakit ka ba nag papalipas ng gutom?  Papatayin mo ba ang sarili mo?  Sigurado ako hindi ka naman nag tanghalian dahil hindi kita nakasama kanina.  Gawain mo talaga iyon.  Para'ng may pamilya ka namang binubuhay. "

Mahabang litanya nito sa akin habang hinahain sa hapag ang inihaw na isda,  inihaw na pusit at isang platter ng baked talaba at isang bandihadong java rice.  

Makapag order siya parang huling pagkain mo na! 

Inismiran ko lang siya at tinignan habang abala itong hinahainan ang plato ko ng pagkain.  

Sa simpleng gawaing iyon hindi ko itatangging makaramdam ng kilig.  

Napatingin ako sa kunot nuo niyang mukha.  

Hindi ko maitatanging nakuha ni Jao ang katangian niya.  

"Done checking me out? " mapanuksong tanong niyo sa akin kaya naman napilitan akong ibaling ang atensyon sa pagkain at huwag sumagot.  

Napadasal pa ako. 

Dyios ko po,  patawarin po ninyo ako dahil mukhang mag kakasala ako dahil nanaman sa kanya! 

LAKING pasasalamat ko nang hinatid niya ako sa labas ng bahay at hindi lumabas si Jao para salubungin ako.  

Nag pumilit siyang pumasok upang mag pakilala ng pormal kay Nay Celsa sana na nag abang sa akin ngunit pasalamat akong umalis siya.  

"Tien,  hindi naman sa pang hihimasok ngunit binabalaan kita,  may anak kang dumedepende sa iyo. "

Ngumiti akong pumanhik paloob.  

"Naiintindihan ko po kayo Nay Celsa.  Hindi na po iba ang turing ko sa inyo.  Lubos ko pong pinapasalamatan iyon ngunit mag kaklase lang po kami. Nag magandang luob po siyang ihatid ako. "

Tumango naman siya habang nakatingin sa bouquet ng rosas at dala kong paper bag.  

Hindi ko maiwasang mamula.  

"Nanliligaw po siya pero prayoridad ko po ang anak ko at pag aaral.  Mag tatapos na po ako sa darating na mga buwan. "

Tumango ito sa akin at hindi na muling nag tanong pa.  

Napag isipan kong ialay ang bulalaklak sa altar sa pasilyo at tinabi ko ang paperbag na may lamang mga stokolate. 

NAGISING ako mula sa maliliit na kamay na yumuyugyog sa akin. 

"Mama!  Mama! "

Papungay pungay akong gumising.  

Himala at maagang nagising itong anak ko. 

"Mama, binili mo'ko ng chocolates? Thank you mama!!!! " 

Napahilamos ako ng wala sa oras. 

Hay,  kaya pala!  

"Anak! "

Napasigaw ako upang pigilan siya dahil agad na niyang kinain ang nakatagong styokolate nasalikod na niya.  

"'Nak,  nihindi ka pa nga nakakain kinain mo na iyang styokolate mo? "

Kung may mahusay na palusot pa doon ginawa ko na. 

Agad akong nag handa upang sa gaganaping school fair ng University. 

Laking pasalamat naman namin noon na sprain lang ang nangyari sa paa ni Mys.  

Naku pag siya napilay patay kang bata ka! 

"Mama,  kailan po ako mag school?  Nakita ko po iyong kalaro ko noon pumapasok na sila ng school Mama.  Ako po kailan?  Sabi ni nay Celsa magaling na daw akong gumuhit.  Mama,  sama po ako sa iyo sa school. "

Napangiti ako.  

Hinaplos ko ang mukha niya at hinalikan.  

"Hindi pwede anak eh. Pero kung gusto mo nang mag school hayaan mo sa pasukan papasok kana.  Tamang tama iyon dahil graduate na ang Mama. Ma i hahatid kita habang ako naman ay mag tatrabaho. "

Nag tatalon talon ito sa tuwa.  

"Yey!  Sige Mama ko!  I love you po! " masiglang saad nito sabay tapon ng mga braso sa akin.  

Mahilig mangyakap si Jao parang si M---" 

Nag pa iling iling lang ako dahil sa naiisip ko nanaman ang isang iyon.  

NAKARATING ako sa Unibersidad na puno ng mga tao. 

Kinabahan tuloy ako para mamaya.  

Nakikita ko ang mga kaklase ko at ang nasa ibang section na ipinangkat ni maam.  

Masasabi kong tagumpay ang event na ginawa nila.  

"Saan ka ba galing?  Kanina pa ako nag hihintay sa iyo."yamot niyang atungal sa akin.  "Pinuntahan kita sa boarding house ninyo pero wala kana.  Ano ba naman ang tumawag ka at----"

Bigla ko siyang binulyawan!  

Bakit siya pumunta doon?! 

Paano nalang pag nalaman niya? 

Pag nakita niya si Jao? 

"Bakit ka ba pumunta doon?!  Ang epal mo naman eh.  Natural nasa school na ako dahil maaga akong gumising at baka ma late pa ako. "

Kunot noo niya akong tinignan. 

"Diba sabi ko kagabi susunduin kita para hindi ka mahirapan sa pag byahe?" inis na saad nito sa akin.  

"Hindi ba sabi ko huwag na? Kaya ko naman salamat. " sagot ko naman.  

Matutuyuan ako ng dugo sa isang ito! 

"Hay. Ang tigas ng ulo mo! " sabay naming nasabi nang biglang may sumulpot mula sa kawalan. 

"Mama, daddy Mys huwag kayong mag away please. " 

Ay tangina!  

Naloko na! 

Anong ginagawa ni Jao rito? 

Bakit siya tinawag ng ANAK kong daddy Mys??!!

◆◆◆◆◆◆

7 

Happy Chinese New Year!! 

◆HIS POV◆

"Magandang umaga po. Nandyan po ba si Tien Costo? "

Tanong ko sa isang may edad na babaeng bumukas ng gate sa akin. 

Napangiti ako sa kanya ngunit na ririnig ko ang munting hikbi mula sa likuran niya. 

"Wala na po rito. Pumasok na po ng Unibersidad kanina nina lang. Ano po sana ang sadya nila? "

Tanong nito sa akin. 

Napa blangko naman ang mukha ko. 

Ang tigas ng ulo niya. 

Sabing susunduin ko siya para hindi siya mahirapan sa pag pasok eh! 

"Huhuhu mama... Mama... Mama!!! Huhuhu" dinig ko mula sa likuran ng matanda. 

"May kailangan lang po sana ako. 

Ma aari po bang makapasok? " 

Nag alangan ang matanda ngunit sa huli ang pina pasok ako nito at doon ko nakitang may batang lalaking nag iiyak na. 

"Pag pasensyahan mo na ang apo ko hijo." 

Saad nitong tinatakpan ang bata mula sa akin. 

Napag pasyahan kong mag pakilala sa kanya upang maging pormal na ang pang liligaw ko. 

Ngayon lang ako naging ganito ka seryoso sa isang tao at hindi ko hahayaang bastedin lang niya ako! 

"Ako po si Micael Constancia. I want to formally introduced my self, are you Tien Costo's mom? "

Napamaang ito sa akin. 

Patay! Hindi ata ako na iintindihan. 

Ano banamang dila ito sana kase tagalog. 

Mag sasalita pa sana ako nang biglang sumagot ito ng "Hindi. "

Nalaman kong land lady pala siya roon at nangungupahan na matagal si Tien doon kasama ang mga kaibigan niya. 

"Nais ko po sanang pormal na mag pakilala. Malinis po ang intensyon ko kay Tien. Mag kaklase po kami at nililigawan ko po siya. Sana po ay ipag paumanhin ninyo noong nakaraan at hindi ako naka baba upang mag pakilala. " 

Ngumiti ito sa akin. 

"Abay walang ano man iyon hijo. Mabuti naman at ginagalang mo si Tien. Tinuring na namin siyang anak ng asawa ko. "

Nagulat nalang ako ng may isang batang biglang lumapit sa amin. 

"Mamá, nililigawan mo po ang mama ko?"

Biglang tanong nito sa akin. 

Sinuway siya ni Aling Celsa ngunit hindi ito nag paawat at umupo sa tabi ko at pinag masdan ako'ng maigi. 

Hula ko nasa tatlo o apat na taon na siya. 

Bilugan ang mata na may pagkasingkit. Maputi ito at halatang may lahi mestizo. 

May anak na si Tien? 

Kaya ba kaliwaan siya kung mag trabaho? 

Kaya ba ganoon nalang siyang mag tipid? 

Nasaan ang ama ng batang ito? 

Hindi ko inaasahan iyon. 

Pero magaan ang luob ko sa batang ito. 

I can see my self at him when I was young. 

Napangiti ako sa kanya habang naiwan siya sa akin ni Aling Celsa. 

"Mamá, alam mo ba ang school ng Mama ko? Gusto ko pong pumasok ng school po. "

Saad nito sa akin na parang matagal na kaming magkakilala. 

"Hijo. "

Napabaling ako muli kay aling Celsa na ngayon ay may dalang juice at tinapay. 

"Nako po! Nag abala pa po kayo. " sabi ko sa kanya. 

Mukhang may sasabihin siya sa akin ngunit nandyan pa ang bata kaya naman nag isip ako ng isang ideya. 

Napatingin ako sa bata na mugto talaga ngayon ang mga mata. 

Marahil ay umiyak ito. 

"Kid, gusto mo ba talagang pumunta sa school ng mama mo? If you like I can bring you... If you fix yourself up now. "

Sabi ko at nag tatalon itong lumayo sa amin upang mag bihis. 

"Hijo, masensya kana pero sa tingin ko hindi magandang ideya iyon. Walang nakaka alam na may anak si Tien maliban sa amin dito. Marahil ay nagulat ka rin. Ngayong alam mo na sana naman ay pag isipan mo ang mga desisyon mo. "

I know what that means. 

Ngumiti ako sa kanya. 

Anong masama kung may anak na si Tien? 

I guess I can deal with it. 

Isa pa hindi naman santa ang hinahanap ko. 

It just showed how responsible she is so be it. 

Parang Buy one take one pa siya. 

"Makakaasa po kayo sa akin Aling Celsa. He is Tien's life kaya naman sana hayaan ninyo po akong maging parte ng buhay nila. Maari ko po ba siyang maisama sa school? Kanina po nihahanap po niya ang Mama niya eh. Pwede po ba? "

Mahirap kumbinsihin si aling Celsa ngunit sa huli napa Oo ko rin ito kapalit noon ay ang hindi ko pag siwalat na si Tien ay may anak na dahil baka mawalan pa siya ng scholarship. 

Sinigurado ko sa kanya iyon at doon pumayag si Aling Celsa. 

Nasa kotse kami at maraming tinatanong ang bata. 

Natutuwa naman ako sa kanya dahil sa kabibohan niya. 

"Sasakyan mo po ito? "Tanong agad niya noong makapasok ito sa loob. 

Tango ang naitugon ko. 

Tuwang tuwa ito dahil dadalhin ko siya sa University. 

Nakakaaliw siya. 

"Jao, nasaan ang papa mo? "

Tanong ko rito nang maipit kami sa traffic. 

"Wala po akong papa. "Malungkot na saad niya. "Ngunit kahit na ganoon ayo ko siyang hanapin. Baka malungkot ang mama. Narinig ko noon siya na umiiyak at humihingi ng sorry kase hindi niya masabi na anak niya ako sa ibang tao at wala akong papa. " 

Naantig ako sa sinabi niya dahilan upang mapag masdan ko siya sa tabing upuan ko. 

Nilalaro niya ang kamay habang nag sasalita. 

This kid is too old for him self. 

Mature na siya sa edad niya. 

May be because he is an only one child. 

Kalimitang nakikilala kong uniha hija at uniko hijo ay sadyang mature na mag isip. 

Sad atmosphere allert! 

"I can be your daddy. " pag udyok ko sa kanya dahilan ng pag ngiti nito at pag tingin sa akin. 

This is weird. 

He makes my heart beats fast! 

He got Tien's eyes. 

Iyon siguro ang dahilan. 

"Talaga po?! "

Bakas ang gulat at pananabik sa boses niya. 

"Oo naman. You can call me Daddy any time any where you like kid. "

Napatawa ako sa sumunod na reaksyon niya dahil sa pag sayaw niya sa upuan. 

"Kahit marami po'ng tao pwede kitang tawaging Daddy? "

"Oo naman. " taas nuo kong saad. 

"Wow! "

Ginulo ko ang buhok niya dahil na kakaaliw ang batang ito. 

AGAD KONG hinanap si Tien. 

Saan ka ba galing? Kanina pa ako nag hihintay sa iyo. Pinuntahan kita sa boarding house ninyo pero wala kana. Ano ba naman ang tumawag ka at----"

Bigla siyang sumagot habang hindi pa ako tapos. 

"Bakit ka ba pumunta doon?! Ang epal mo naman eh. Natural nasa school na ako dahil maaga akong gumising at baka ma late pa ako. "

"Diba sabi ko kagabi susunduin kita para hindi ka mahirapan sa pag byahe?" 

Inis kong tanong. 

"Hindi ba sabi ko huwag na? Kaya ko naman salamat. " 

"Hay. Ang tigas ng ulo mo! " sabay naming nasabi nang biglang may sumulpot mula sa kawalan. 

"Mama, Daddy Mys huwag kayong mag away please. " 

Sa mga panahong iyon halos kainin na ako ni Tien nang makita ang anak. 

Lumuhod ito at hinalikan ang bata. 

Suddenly, my heart beats fast. 

Hindi ko alam kung bakit ngunit may kung anong bagay sa loob ko ang kumikiliti sa akin. 

I felt a pang of jealous. 

Hindi ko alam kung bakit. 

Akala ko lubusan na niya akong tatanggapin sa buhay nila ngunit... 

"Jao anak, tito Mys hindi Daddy at hali ka dito ipapasundo kita kay tita Lala. Sorry anak. "

Iyon! 

Parang bombang sumabog sa mukha ko. 

Hindi parin niya ako gusto. 

Sino ba ang walang hiyang lalaking nang iwan sa kanya? 

Ang gago niya. 

Ginto na binitawan pa! 

Bakit Tien? 

Why not me? 

I'm willing to father your child. 

Change your last name as mine. 

Fuck love! 

In love na ata ako sa kanila. 

◆◆◆◆◆◆

8

LAKING PASALAMAT KO noong matapos ang lahat ng performance namin na tama naman at masaya.  

Binati kami ng Deans at professors namin.  

Akala niya okay na kami ngunit nang makalayo layo na kami sa karamihan.... 

"Bakit ba galit ka? " 

Manhid at tanga niyang tanong. 

Nang galaiti naman akong sumagot. 

"Sinong nag bigay sa iyo ng karapatang isama rito ang ANAK KO?! Pasalamat ka at sinundo ni Lala. Alam mo mabuti pa tigilan mo na ako.  Kung sa tingin mo masaya itong ginagawa mo pwes nag kakamali ka! Ilang buwan na lang mag tatapos na tayo kaya huwag mong pinapaasa ang anak ko sa wala.  Huwag mong gawing pampalipas oras lahat nang ito.  Itigil mo na. " sabi ko sabay lakad sana pa alis nang bigla niyang kabigin ang braso ko at hinigit ako papuntang kotse niya. 

 Pinasok niya ako roon. 

"Sa tingin mo ba pampalipas oras lang ito? I'm being serious Tien. Alam mo bang nag iiyak iyang anak mo?  Na hihirapan?  

How could you keep him from the crowd and pretend he is someone's child?" Buong hinanakit niyang tanong sa akin na para bang kasalanan ko pa lahat. 

"Kung anak ko siya hindi ko gagawin iyon. "

Walang kagatong gatong niyang saad na nagpasinghap sa akin ng lihim.  

Hindi ako makapag salita nang mag salita ulit ito.  

"Hatid na kita. "Mabigat niyang saad.  

Hindi ako makasalita noong sinimulan na niyang buhayin ang makina.  

MASAYA SIYANG SINALUBONG NI JAO nang makauwi kami. 

Gusto ko mag salita ngunit nanahimik nalang ako.  

"Tito Mys!!!! Good evening po! " masiglang tumakbo ito patungo sa kanya at yumakap.  Agad naman siyang niyakap ni Miceal. 

Ang ganda nilang tignan.  

Hindi ko napigilang mapaluha nang bigla akong siniko ni Lala at higitin patungong kwarto. 

"Hoy babae,  ako tapatin mo ha.  Iyang boyfriend mo.  Siya ang tatay ni Jao nuh? " 

Napangiwi ako dahil sa sinabi niya.  

"Ano ba iyang sinasabi mo? "Tanong ko ngunit inismiran niya ako.  

"Ay soo!  Babae huwag kang mag deny.  Halata ko na ang dugo ng dalawang iyon!  Ikaw ba hahanda na pag nalaman ng lalaking iyan ang totoo? "

Napaiyak ako dahil sa tanong na iyan.  Hindi niya pwedeng kunin ang anak ko! 

Natigil ang pag uusap namin nang pumasok si Jao.  

Mag papaalam na daw si Miceal kaya inihatid ko palabas.  

Bago pa siya  umalis nilingon niya ako.  

"Tien,  I am serious.  Don't hide him.  After you graduate tell the people you have Jao.  Malaking epekto ng pag lilihim mo sa pagkatao ng bata. "

Seryoso niyang saad at pumasok na sa kanyang sasakyan. 

SIYA PA ANG GALIT!  

Urgh! 

Bagsakan ba naman ako ng pinto ng sasakyan niya at mag paharurot? 

NAGDAAN ang mga araw matapos noon at hindi na niya ako ginulo.  

Mag papasalamat na sana ako eh...

Kaso nga lamang habang nasa Canteen ako at nag huhugas pinakiusapan ako ni maam na ako daw muna ang mag kaha.  

Nagkasakit kase ang isang working student.  

Sakto naman at management ang kurso ko kaya pinag kakatiwalaan nila ako.  

"One hundred ten po. "Saad ko habang kinukwenta ang pagkaing nasaharapan ko.  

Humalinghing naman ang isang babae kaya napa tingin ako sa bumili.  

Napamaang ako dahil siya pala iyon at may isang pandang naka kunyapit sa kawayan este sa KANYA!  

pwe! 

"Babe,  ako na ang mag babayad ha? " 

Malanding saad nito sa kasama sabay abot ng isang daan at bente pesos sa akin.  

"Miss keep the change. " sabi pa niya.  

Leche tuko na ito!  Ang gara ng bag.  

Luis Vuitton  tapos kung makapag KEEP THE CHANGE kala mo isang libo ang sukli!  

Ampota! 

Napatingin ako sa kahoy esto kay Miceal.  

Mukhang GUSTO rin naman niya ang HALIPAROT na iyan! 

Mag sama sila sa impyerno! 

"Ah miss,  magkano po iyong akin? "Muling narinig ko. 

Hindi ko namalayang nasa susunod na pila na pala at kanina pa nakaalis ang kawayan at Panda! 

"SYETENTA! " sabi ko nang biglang kumunot ang nuo ng kaharap ko.  

Tama naman ang presyo ko ah.  

"Miss,  kung galit ka pagusapan natin iyan mamaya.  Kalma ka  lang makapag Syetenta ka naman intense ah.  Hinga hinga din tayo pag may time.  Ito po bayad. " 

Sabi ng kaharap kong estudyante.  

Napahiya tuloy ako!  

"Sorry po maam.  Ito po ang sukli. " 

Nginitian pa ako nito sabay alis. 

Hindi ko magawangg iwasan ang malalanding nasa dinkalayuan!  

Nag susubuan pa! 

"Mabilaukan ka sana. "Walang kagatol gatol kong saad habang nakatingin sa kanila nang bigla akong ipatawag sa office. 

Wala naman akong ginawa. 

"Ms Costo,  I am giving you a warning.  Bawal sigawan ang costumers at lalung lalu na BAWAL ang pag sabihan sila ng mabilaukan."

Ay mahabaging bathala!  Nasabi ko talaga iyon ng malakasan?  

Humingi ako ng patawad kay maam kaya naman napatahimik na lamang ako.  

Hinadi naging maganda ang araw ko ng dahil sa kanya.  

Kahit sa klase may iba't ibang babae siyang nilalandi! 

Nang matapos ang klase pinili ni Lanz na ihatid ako.  

Hindi naman ako tumangi.  

Isapa kung nalaman na ni Mys ang tungkol kay Jao mabuti siguro kung malaman din ni Lanz.  

Hindi naman siguro niya ako  rereport. 

Isa pa gagraduate na kami. Maganda siguro kung sundi ko kahit papaano ang payo niyang ipakilala si Jao sa lahat.  

Tama naman kase iyon.  

"Salamat sa pag hatid Lanz ha? " 

Sabi noong malapit na kami. 

May sakiling sasakyan si Lanz.  Isang rover.  

Ngumiti ito sa akin at tumango.  

Ito ang kaunaunahang beses na inihatid niya ako hanggang sa boarding house.  

" Walang ano man.  Mabuti rin dahil hinayaan mo akong ihatid ka.  " 

Tanaw ko na ang gate at tumigil ang sasakyan sa  harap. "Nandito na tayo. "

Lumingon ako upang sana kunin ang gamit ko sa back seat nang siya na ang kumuha at ibigay ito sa akin. 

Bababa na sana ako nang biglang hinalikan niya ako sa pisngi dahilan ng pananatili ko. 

Kumalabog ang puso ko dahil dito. 

Di nag laon napatingin ako sa kanya nginit pulang pula ito at yumuko.  

Ang awkward tuloy. 

Ang cute pala ni Lanz pag na ba blush.  Ngayon ko lang nakita. 

"Tien... S-sorry. H-hinalikan kita sa pisngi. "Nahihiyang saad nito.  

Ngayon ko lang nakita siyang sobrang hiyain.  

Torpe talaga

Hinawakan ko ang kanang balikat niya at tinapik dahilan ng pag angat niya ng ulo. 

"Ano kaba Lanz okay lang. Salamat ulit. "Sabi ko at ako naman ngayon ang lumapit upang halikan siya sa pisngi. 

Sabay kaming napatawa dahil doon.  

Nawala na ang awkwardness na namuo kanina.  

"Oh paano una na ako. "

Nagpaalam ako sa kakaalis lang na si Lanz bago buksan ang gate.  

Laking gulat ko naman nang makita ang nang gagalaiting lalaki sa harap ko.  

Bakit siya nandirito? 

Bakit siya galit? 

"Tapos na ba ang pakikipag landian mo sa lalaking iyon? "

Kapal ng mukha niya ha!  

Sinira na nga niya ang buhay ko. 

Sinira na niya ang araw ko. 

Sisirain nanaman niya ang GABI KO!! 

URGH! 

SOBRA NA!  

Sagalit ko sa kanya sasampalin ko sana siya ngunit ako ang napahiya ng masalo niya ito.  

Matalim ang titig na ipinukol niya sa akin. 

Inilabas niya ang panyo niya sabay punas ng piangi ko. 

"Bakit kaba nakikipag halikan sa iba? Kulang pa ba ako? Anong meroon ang  lalaking iyon sa wala ako? "

Reklamo miya na para bang siya pa ang dehado! 

"Simula ngayon HINDI kana pwedeng lapitan ng lalaking iyon."

Inis ko siyang sinagot.  

"Ah so kung ako bawal pero kung ikaw makipag landian sa mga babae mo okay lang ganoon? Lelang mo ulol! "

Tinalikuran ko siya upang pumasok na sana ngunit kinabig niya angbraso ko dahilan upang mapabalik ako sa kina tatayuan ko kaharap siya. 

Nakita ko ang lapad ng ngisi niya. 

"Oh! Ang ganda mo pala pag nag seselos babe. "

Panunukso nito sa akin.  

Urgh!  

"Hindi ako nag SESELOS! Hindi! Kahit makipag landian ka sa mga haliparot mo ng unli , HINDI AKO MAG SESELOS! Higad ka! " 

Iniwan ko siya sa labas ng todo todo ang tawa.  

Sira ulo siya! 

Hindi ako nag seselos noh! 

HINDI! 

◆◆◆◆◆

9

◆HIS◆

"Bro! Congrats! Graduate kana Sawakas! "

Bati sa akin ni Russ sa akin. 

May mumunting gathering kami rito sa The Pub. 

"Tangina bumabati ka ba o nang aasar? Kakabati lang natin diba? " 

Tinawanan lang ako ng gago sabay ayak para makipag cheers. 

Buo nanaman ang The FALLEN matapos ang isang taong pagkakabuwag. 

Naging solo na talaga si Russ at Neil. Si Four at Kriz may kanya kanyang mundo behind the cam and business industry. 

"Come on isang case nalang pare! "

Kakandusan ko itong si Russ eh. 

Ano ba naman ang pinapamadali niya eh may graduation pa kami sa bukas. 

"Miss! Another case please! " sigaw ni Kriz sabay tawag sa babaeng nasalikuran ko malamang. 

Nasa VIP seats kami at mag kaharap kami ni Kriz. Katabi ko si Russ na ngayon ay may ibubulong sa akin. 

"Bro, hot chicks Six o'clock! Deym that bobies and curves!" sabi pa nito sa akin. 

Mukha nga nag lalakihan ang mata ng mga gago eh. Nakapukol din si Four sa likod ko. 

She must be fucking hot too. 

Dahil doon napalingon ako. 

Para akong natuod. 

That girl. 

THAT GIRL IN FRONT OF US! 

shit!!! 

Napatayo ako at nag init ang ulo ko habang papalapit ito sa amin na todo ang ngiti. 

"Wtf! What ARE YOU DOING HERE?! "

Matalas kong tanong ngunit parang hindi niya ako narinig. 

"Give us three bottles of that. " turo ni Neil sa Bacardi na hawak niya habang nakatingin ang gago sa katawan nito. 

Napamura ako doon kasabay ng pag tayo ko na kina gulat nilang apat. 

Nag kukunwari siyang hindi niya ako kilala habang binibigay ang order ng gago kong kasama. 

"What the hec is wrong with you M? Seat the fck up! " sigaw ni Kriz. 

Nag iinit ang ulo ko sa suot niyang tight body fit! 

Halos kita na nga ang cleavage at balakang niya! Tangina! 

Tinalikuran lang niya kami pag ka tapos noon at pumunta kung saan! 

"Hey, what d'you think you're doing? " tanong ni Four noong kinuha ko ang cellphone at jacket ko sa lamesa. 

Pipigilan sana ako ni Four nang lingunin ko sila. 

"I'm going. "

"Hey! Bro this is your party. You can't just leave. "Angal ni Russ ngunit wala na silang nagawa nang maka alis na ako. 

DALI DALI KO SIYANG HINANAP. 

tangina nasaan siya?! 

Nag kita kita pa kaming lima sa labas ng The Pub dahil sa pag alis ko. 

Naka alis na ang lahat at nilalamok ako rito hindi konparin siya nakikita! 

Nasaan na ba si Trien?! 

Nakita ko si Ares na nag inspect ng lugar at ito anv tinanong ko. Baka raw pumunta ang team sa kabilang bar. Nag init ang ulo ko dahil doon. 

Bakit ba niya hindi binitawan ang pagihing promodizer ng mga inuming iyon? 

Leche! 

Kakagradute nga lang namin tapos ito pa? 

Ang iba nag se-celebrate tapos siya makikita ko nanaman sa trabahong ganoon??! 

Urgh! 

"Tien! " tawag ko rito nang matyempohan ko nanaman ang Van na nag hahatid sindo sa kanila. 

Agad ko siyang nilapitan at hinigit. 

Buti naman at maayos na ang suot niya ngayong tshieat maonv pants kumpara kanina na damit na iyon. 

Pinag sabihan ako ng mga kasama niya ngunit wala na silang nagawa noong sumama ng lubusan si Tien sa akin. 

"Bakit mo ako iniisnab?! Bakit ganoon ang damit mo kanina? Ilang beses na ba kitang pinag bawalang mag suot ng ganoon ka ikling damit ha? " 

"Mys pwede ba tigilan mo na ako. Mawawalan ako ng hanap buhay sa ginagawa mo! "

"Hindi! Ayaw ko!"sagot ko sa kanya. 

Hindi ko alam kung ilang beses ko ba dapat sabihin sa kanya na itigil na niya ang pag pasok doon? 

"Tigilan mo na ako! Na sasakal na ako sa pag aaligid mo sa akin! Binabakuran mo ako na parang boyfriend kita eh hindi naman! " 

Nag kakasakitan na kami sa mga sinusumbat niya sa akin at na iinis na ako. 

"Iyon na nga eh hindi mo ako boyfriend! Ano pa ba ang kulang Tien? Ginagawa ko na ang lahat magustohan mo lang ako! Ako kay lang sa akin na may anak ka. Hindi issue sa akin iyon pero ang trabahong ito AYAW KO! Tapos kana at may kurso bakit hindi ka mag hanap ng matinong trabaho? Hindi iyong ganito! Tutulungan naman kita eh. Let me help you. " 

Galit nanaman siya at nasampal ako ng wala sa oras! 

"Hindi ko kailangan ng tulong mo! Hindi kita kailangan! "

Pilit niyanv binuksan ang sasakyan upang makalabas ng pigilan ko siya. 

"Lagi nalang Tien. Lagi nalang! Bakit ba ang bigat ng luob mo sa akin? Ano bang kasalanan ko? "

Binaba ko na ang boses ko. 

Ayo kong nag aaway kami ng ganito pero wala akong magawa. 

Sapilitan siyang lumabas ng kotse at iniwan nanaman niya akong sawi. 

I watch her go. 

I let her go again. 

Pero sinisiguro the next time around hindi ka makakatakas... 

Ngayon palang patawarin mo sana ako Tien. 

THE NEXT DAY, 

Agad kong kinuha ang aking telepono at tinawagan ang kaibigan ko. 

I need a good connection. 

"Its me Micael Constancia. "

Sagot ko rito at pinahayag ko sa kanya ang dapat niyang gawin. 

Sinubukan ko naman ang santong dasalan eh. Hindi umubra kaya naman subukan natin ang santong paspasan! 

Sooner or later wala siyang babagsakan kundi ako lang. 

Ako lang. 

DAYS PASSED 

WEEKS 

MONTHS 

Alam ninyo ba kung gaano ka hirap para sa akin ang hindi siya makita? 

Halos hindi ko na mabilang ang mga panahong nag daan. 

"Sir, heto na po ang pinapahanap ninyo sa akin. "

Agad na bungad sa akin ng isa sa mga nirekumenda ni Ares Montaverde sa aking Imbestigador. 

Gusto ko lang namang makita ang anak niya. Si Jao. 

Hindi ko alam kung bakit ngunit matitiis ko si Tien but that kid no. 

Ipinahawak sa akin ni lolo pan samantala ang kumpanya habang nag eenjoy siya sa pag bisita sa pinsan ko doon sa probinsya. 

Nakakatulong kahit papaano ang pagiging busy ko. 

Hawak hawak ko ang papel na nag sisilbing patunay ng pagkatao niya. 

Kahit sa papel na ito tanging si Tien lang ang magulang niya. 

Napka limitado ng impormasyon tungkol sa kanya. 

Laking pasasalamat ko nang makita ko ang mga larawan. 

Masaya itong nakasuot ng unifom at pumapasok sa isang day care. 

Napatingin ulit ako sa birth certificate niya. 

Bukas birth day na nito. 

Kaparehong birthday niya ang lolo. 

Hindi naman siguro masama kung dalawin ko siya. 

Ang bata lang ang gusto kong makita but if fate let, I would love to see her again... And I WILL

◆◆◆◆◆◆◆◆

10

◆Her◆

"Sorry Tien hindi talaga gusto ng management ang ginawa mong pag alis.  Iyan na ang huling sahod mo. "

Para akong tinakluban ng langit at lupa dahil sa nangyari.  

Una sinira na niya  ang kinabukasan ko noon. 

Ngayon,  masisira pa ang kabuhayan ko dahil sa kanya ulit.  

Paano ko susustentuhan ang anak ko?  

Nakapag bayad nga ako ng tuition,  wala naman akong gagastuhin sa pang araw araw namin! 

"Uy Tien,  paano ka? Alam mo kase tama naman kase si Jowabels Mys mo.  Kung ako sa iyo tigil mo na iyang pa promo nag aaway tuloy kayo. " 

Sundot sa akin ni Lala matapos kong umuwi galing agency.  

Problema ko ang next month!  

Ang bayad sa boarding house, ang kuryente, tuition at pagkain namin sa araw araw ni Jao.  

Para akong iiyak.  Hindi ko alam kung anong gagawin ko.  

Nangungunsume ako nang biglang may iniabot sa akin si Lala.  

Ang loka nag ambag pa ng pera.  

Isasauli ko sana ngunit matibay din.  

"Kunin mo para sa inaanak ko iyan.  Isa pa mabuti nang ikaw ang bigyan ko kesa naman sa Boyfriend kong girlfriend lang ako pag maybpang chibog.  Lintik sya!  Oy eto pa,  may masagap akong balita galing sa isang kaibihan kong si Ding Dong.  May hiring girl!  Diba management ang natapos mo eto ang calling card tawagan mo. Paano babush na.  Sunduin mo ang Baby Jao mo bukas birthday nya. Baka wala ako alam mo na.  Sige ha alis na ako. " 

Napailing iling na lamang ako.  

Tiyak out of the city nanaman ang lakad ni Lala may dalang traveling bag eh.  

Napatingin ako sa isang Calling card.  

Yzabella W.  De Mayor Blacks

*0987-654 loc. 321*

Iyon lang ang nakalagay.  

Wala man lang Address o kahit na ano.  

Nag dalawang isip ako.  

Matagal kong tinitigan ang calling card na iyon hanggang sa sumunod na araw. 

Wala na akong choice.  

Pag pinairal ko ang takot o hiya sa kangkungan kami pupulutin ng anak ko.  

Lumabas ako para mamili muna ng maihahain para mamaya.  

Birthday ng anak ko.  Kahit pansit mag dadala ako sa school niya.  

Nahiya na kase ako dahil alam kong nag titiis ang anak ko sa kakarampot.  

Anonv magagawa ko mahirap lang kami kumpara sa mga kaklase niya.  

Napasok ang anak ko sa magandang Day care center na iyon na pribado gawa ng mataas na marka'ng nakuha niya sa entrance exam.  Dahil doon naging libre ang kalahati ng pag aaral niya tinutustusan ko nalang ang kalahating tuition at miscellaneous fees.  

Napakaswerte ko kay Jao.  

*peeeeeeeeeepppppp!!!!!  

Halos manginig ako sa takot habang nasa kalagitnaan ako ng kalye patawid ng sakayan.  

Nabitawan ko ang dala kong lulutuin dahil sa gamuntik lang akong masagi ng sasakyan.  

Hindi ko man lang maialis sa isip ko ang pag mumuni muni ko.  

Napaka burara ko!  Muntik lang akong masagasaan!  

Paano na si Jao?  

"Miss okay ka lang ba?" Tanong nito sa akin habang na estatwa ako sa kinatatayuan ko.  

Gamuntik lang ako doon.  

"Miss? " tawag nito muli sa akin.  

Napaiyak na lamang ako. 

Inalalayan ako ng isang lalakkng naka unipormenb puti hanggang sa tabi ng muting sasakyan.  Agad na bumama abv isa pang lalaking naka blue na may head phone ata ang tenga.  

Teka,  parang Presidential security ang dating nila ah!  

Nagulat nalang ako nang may isang magandang babae ang pinag buksan nila at inaya ako pumasok. 

Hindi sana ako papasok ng van ngunit may pinakitang id ang mga taong nakapalibot sa akin.  

Bigatin nga siguro itong babae na ito.  

Ngayon lang ako naka pasok sa isang Limousine. 

Maya maya pa isinara na iyon at dinampot ng babae ang isang telepono sa tabi niya.  

"Lino,  sa pinakamalapit na ospital tayo. "At binaba na niya ang telepono.  Mukhang naka kunekta iyon sa driver.  

Sosyalin.  

"I'm sorry.  Bago palang kase ang driver ko.  Nasaktan ka ba? " tanong nito sa akin.  

Ngayon ko lang nakita na kaya pala hindi naka labas ang babae buntis pala ito.  

Napatango na lamang ako.  

Ngayon mukhang na himas masan na ako bago pa kami makarating sa hospital.  

"Ang pinamili ko. "

Malungkot kong saad nang maalala ko ang aking nabitawang pinamili.  

"My men is up to it. May okasyon ba? "

Napatango ako.  

"Kaarawan ng anak ko. " saad nito.  

"Oh,  don't worry we got it covered. Pasensya ka na sa nang yari.  Iiwan ko sa iyo si Noyet para asikasuhin ka.  If there's any problem with medical and finance huwag kang mag alala.  Ibigay mo rin sa kanya mamaya ang address ng pag dadausan ng kaarawan ng anak mo.  Iiwan muna kita dito sa ospital I have appointment with my husband's colleague.  Heto ang calling card ko. "

Laking gulat ko nang napag tanto kong iisang tao lang pala ang kaharap ko at sinasabi ni Lala sa akin.  

Bago ako bumaba tinanong ko ito.  

"Ikaw si Yzabella W.  De Mayor? "

"Yes in deed. "Saad nito ng malapad ang ngiti.  

"May binigay po ang kaibigan kong Calling card... "

"Ah!  Ikaw siguro ang kaibigan ni Lala na si Tien? " 

Agad akong napatango.  

INIWAN NIYA AKO SA HOSPITAL kasama ang tauhan nitong si Noyet. 

Bago iyon sinabihan niya akong maging Secretary ng bagong CEO ng isa sa mga Company branch ng Demayor.  

Agad kong pinasalamatan iyon. 

Hulog talaga siya ng langit!  

DALI dali akong pumanhik patungo sa paaralan ng anak ko noong matapos akong masuri sa pagamutan.  

Wala nang may problema sa aking katawan.  

Hindi naman kase lumapat ang kotse sa akin eh.  

Laking gulat ko nang makita ang silid ng anak ko na may party.  

Agad kong nilapitan ang guro niya.  

"Misis,  pasensya na kayo at ngayon lang po namin nakilala ang asawa mo.  Tapos nanaman po ang klase.  Nag early out nalang kami gawa ng pakiusap niya.  Napaka bibo po ng anak ninyo. 

Naku hindi naman po ninyo sinabi na darating pala ang Daddy ni Jao ngayon.  Happy birthday po ulit kay Jao! "

Saad nito sabay alis na.  

Anong pinag sasabi ng guro'ng iyon?  

Daddy ni Jao?  

Taka nga,  paano nag ka roon ng party rito?  

Lumapit pa ako ng kaunti upang malaman kung sino siya nag biglang may lumingkis na braso sa bewang ko.  

Laking gulat ko nalang ng may biglang pag bulog ito sa akin at ganoon pa ang pagkagulat ko nang inangkin niya ang mga labi ko.  

"So long not seeing you babe. "

◆◆◆◆◆◆◆◆◆

11

◆His◆

MULA sa malayo na kikita ko si Jao na parang iiyak habang kinakausap ng mga ka klase niya dahil break time nila. 

Binubully ba ng mga batang iyon si Jao?! 

Bakit kase may kaliitan siya kumpara sa mga kaklase niya. 

Kina iinit ng dugo ko ang ginagawa ng mga bully na iyon! 

Agad akong lumabas ng kotse at lumapit sa gate ng kanilang paaralan. 

"Walakang papa! Walang papa! " kutya ng isang batang mataba. 

Katabi noon ay may nag salita rin. 

"Sabi mo dadating ang papa mo pag birthday mo. Oh nasaan? Wala kang papa! " 

"Putok sa buho! "Kutya naman ng isa. 

Mga lintik iyon ah! 

Bakit ka pag walang papa putok na sa buho? Ay kung hindi lang mga bata ito at walang DSWD ma piputukan talaga ang mga bulky na ito! 

Kaya malakas ang mga luob ng mga iyan dahil sa Child rights! 

Abuso!! 

"Sinungaling! "Kantiyaw naman ng isa. 

Tangina! Anong ginagawa ng guard?! 

Pinapabayaan lang? Lintik na paaralan ito! 

"Putok sa buho! Putok sa buho! Putok sa buho! "

Kutya nilang lahat kay Jao. 

Agad naman akong nang madali upang pumasok ng pigilan ako ng gwardya. 

"Sir, hindi po pwedeng pumasok. Antayin lang po ninyo ang bata dito sa waiting area. "

Pina init niya lalo ang ulo ko! 

"Papasukin mo muna ako sir guard may kailangan lang ako. Ito ang Id ko. " pag papakiusap ko ng mabuti ngunit hindi parin ako pinayagan. 

Napahilot ako sa aking sentido. 

May ibang tao na rin doon sa waiting area na pinag titinginan ako. 

"Hindi po talaga pwede sir." 

Fck! 

"Papasukin mo ako! Dahil kung sana gina gawa mo iyang Trabaho mo HINDI MA BU BULLY ANG ANAK KO!"

Singhal ko dito nang makita ko sa di kalayuan ang pag tulak ng isang bata kay Jao at pag hulog nito sa semento. 

Napatingin pa ang gwardya sa tinuro ko at doon nito na pag tanto ang sinabi ko. 

Things ain't right. 

Anak ko. 

It feels so right. 

Nag sitinginan ang ibang magulang at pinag sabihan ang guard kaya hinayaan ako nitong makapasok at alalayan si Jao. 

Napayakap sa akin ng mahigpit ang bata. 

"Hey kid, find someone at your size. "Inis kong saad sa mga sutil na batang iyon. 

Inis miran lang ako at nag lakas luob ulit kumantyaw. 

Child's rights. 

Minsan, hindi rin maganda iyong alam ng banta na may laban sila eh. Lumalaki ang ulo. Lalo na sa mga bully na katulad nila. Fuck them! 

"Hey, I SAID STOP! "

Singhal ko pero ang tigas ng ulo sinagot pa ako. 

"Eh totoo naman eh! Putok siya sa buho! Sinungaling pa! Sinungaling! " 

Putangina niya! 

Kung hindi lang ito bata sasakalin ko ito leche! 

Napa hawak ako ng mabuti kay Jao habang naramdaman ko ang mas humigpit niyang yakap sa akin. 

"Didn't your parents teach you some manners? PINAG AARAL KA SA ISANG PRIVATE NA PAARALAN. BINIHISAN AT PINAKAKAIN AND YET YOUR A BULLY ACTING INNOCENT? Pag pinag sabihan ka ng matanda huwag kang sasabat! Where is your manners? Bullying is bad. Did you know that? " saad ko doon sa bata na bini-belatan lang ako. Gago niya. 

Dahil doon binalingan ko ang guard. 

"Bring that child to principal's office I want to speak with the head educators. Hindi pwede ang ginagawa nila. May nasasaktang bata. " 

Ang mga naka kita at nakinig sa sinabi ko ay sumangayon dahilan upang makausap ko ang principal at adviser ng mga bata. 

Tyempo namang early out pala nila ngayon. 

Napag sabihan nila ang mga makukulit na batang iyon at binigyan nila ako ng permisong mag handa para sa kaarawan ni Jao. 

Tuwang tuwa ang bata nang malaman niyang may celebration siya sa paaralan. 

Panay din ang tawag nitong Daddy sa akin na kinatuwa ko. 

Manghang mangha ang mga kaklase niya dahil dumating daw ang daddy nito. 

I smiled genuinely. 

Ilang sandali pa napag alaman kong may pinadalang mga additional foods and party puffers si Yza na kinataka ko. 

Magkakilala sila ni Yza? 

"Happy birth day kid! "

Saad ko ng halikan ko ang nuo nito. 

Yumakap ito sa akin at bumulong. 

"Salamat po sa party at sa pagiging Temporary Daddy ko po. "

Ramdam na ramdam ko ang pag papasalamat nito. 

Temporary Daddy. 

That breaks my heart. 

Kung sana hinayaan ako ni Tein her son won't longed for such stupid father. 

"You're always welcome kid. I'll always be your Daddy. I want you to know that. Okay? " 

Sunod sunod itong tumango sa akin. 

Ginulo ko ang buhok niya at tumawa naman ito. 

He makes my heart beats faster again. 

Hindi ko alam kung anong meron sa batang ito but I can feel warmth and love. Siguro dahil anak siya ni Tien. 

"Go play with your friends Jao ." 

Ngumiti ito sa akin. 

"Thank you po Daddy! I love you po! " 

"I love you too baby. " sagot ko rito. 

Masaya kong pinag masdan ang pag laro niya. 

"Napaka bibong bata po niya sir. Hindi po siya pala kwento tungkol sa daddy niya kaya nagulat kami noong makita ka. Salamat naman po at umuwi na po kayo. " 

Saad ng guro nito sa akin. 

I smiled back at her. 

Malamang kilala ako ng isang ito. 

May halong pang aakit kase ang boses niya. 

I know Flirt when I heard one. 

"Anything for my Baby Ma'am. Ganoon ko ka mahal ang pamilya ko. Thank you for educating my SON. " Pormal kong saad. 

Sa hindi kalayuan nakita ko namang palapit si Tien at alam kong galit ito base sa kunot kunot niyang nuo. 

Naka tyempo ako nang hindi siya naka tingin at agad kong nilingkis ang braso ko sa bewang na. 

I can't stop my self from claiming her lips. 

Her sweet lips. 

"So long not seeing you babe. "

Natameme ito saglit at nakabawi rin.. Pulang pula ito lalu pa dahil sa dami ng mga nakakita sa amin. 

Fuck! Wala akong pakealam sa PDA. 

PDA na kung PDA. Magdusa lahat ng bitter! 

Agad niya akong hinila palayo sa silid ng bata kung saan walang ibang tao.. 

Napunta kami sa isang bakanteng silid. 

"Ano'ng ginagawa mo rito?!" 

Galit na saad nito. 

Bakit ba laging galit siya sa akin? 

Ano ba ang nagawa ko? 

"Umalis kana. "

Pag tataboy niya. 

"Ayaw ko. "

Pag mamatigas ko. 

"Huwag mong paasahin ang anak ko. Tigilan mo na kami Micael. "

Bakit ba hindi kita kayang tiisin Tien? 

Fuck! 

Kahit wala pa siyang ginagawa sa akin nag hihimutok na ang katawan ko sa kanya! LETSUGAS NAMAN! 

Napabuntong hininga ako. 

"Fine. Just let me bid goodbye. "

Tumango ito bilang sagot. 

Nilapitan ko ang bata upang mag paalam. 

"Bye for now kid. " 

Malungkot naman itong nag paalam sa akin .

Hindi ko mapigilan ang sarili kong yakapin si Jao. 

Dinukot ko ang isang kahon sa akong coat. 

"Huwag ka nang malungkot. I have got present for you. " 

Saad ko at agad naman nitong binuksan. 

"Wow Cellphone po?! Wow! Thank you po! " 

Napangiti ako ng malapad dahil sa hindi masidlang tuwa sa mukha nito. 

"What do you call me again kid? " 

"Daddy. THANK YOU DADDY!! " 

Sabi nito sabay tapon ng mga braso sa aking leeg. 

It's warmth. 

Ang sarap sa pakiramdam. 

"Ingatan mo ang IPhone mo okay? I want you to call me any time of the day. Huwag mong problemahin ang load. that's lined with me. Can you promise me that kid? " 

"Yes daddy! Promise! "

Masiglang saad nito sabay takbo at pakita niya ng regalo ko sa mga kaibigan niya. 

I looked back and still see annoyance in her face. 

Why d'you hate me so much Tien? 

Napaisip ako ng paraan. 

Habang nasa kotse ako I smiled as I started the engine.

I knew some one who can Help me. 

YZABELL W. DEMAYOR. 

◆◆◆◆◆◆

12

◆Her◆

Inayos kong maigi ang suot kong business attire nang tawagin na ako ng HR na mag i-interview sa akin.  

Agad naman akong nag pakilala at tinanong niya ako ng mga dapat nitong malaman. Hanggang sa...  

"Teka,  ikaw ba ang pina punta ni Mrs.  DeMayor dito for  your application in the position of Secretary? "

Agad naman akong tumango.  

Hindi maiwasang mainis ito ngunit tumawa nalamang dahil sa sinabj sa akin.  

"Naku pinahaba mo pa ang pag apply mo.  Once your noted by our chief dapat nag report ka na sa Department.  Binigay mo nalang sana ang resume mo for formalization.  Tanggap ka na.  Tomorrow report at 8 am sharp.  Sa right side ka ng S&M Tower. From there look for Ms.  CHICHI.  siya na ang mag hahatid sa iyo kung sa ang sister's company ka i a-assign. " 

Agad akong nag pasalamat tumayo at umalis na.  

Dyios ko po salamat naman!  

Ang hirap mag hanap ng trabaho ngunit this is it pansit!! 

Nang  makauwi ako agad kong hinanap ang anak ko.  

Aba dala ko ang isa sa mga paburito niyang kainin.  

PALABOK!  

Patakbo itong sumalubong sa akin at niyakap ako.  

"I love you po mama!  I love super super! "Pag lalambing nito at walang humpay sa pag halik nito sa mukha ko.  

May kailangan ito eh kaya nag lalambing! 

"Anak,  ano ba ang kailangan mo at ganyan ka kay mama ngayon ha? "

Malapad na ngiti ang sinagot nito sa akin.  

Sabi ko na nga ba eh!  

"Mama,  pwede po ba akong dumalaw kay Daddy Mys... ay Tito Mys po pala bukas? " 

Napabuntung hininga lang ako bilang pag sahot ngunit lumingkis ito sa leeg ko at nag sad face sabay hilig ng ulo sa dibdib ko.  

Sino naman ang nag turo kay Jao ng mga ganitong moves aber?  

Naku Lala!  

"Anak,  anak sige na ha."

Aba!  Biglang nag tatalon sa tawa. 

Ang pinag tataka ko maano niya nasabing gusto niyang makita si Micael gayong wala naman silang kumunikasyon?  

Hindi nga niyan alam anb bahay niya.  

"Nak,  paano ka naman dadalaw sa Tito Mys mo eh hindi naman natin alam ang bahay niya? "

Pag dadahilan ko rito. 

"Ay nako mama susunduin naman po niya ako bukas ng umaga po! " sabi niyang ganoon at nag sitakbo na patungong kwarto para daw ihanda ang gamit.  

Aba INITSAPWERA ang dala kong PALABOK!  

KINAUMAGAHAN nauna akong umalis ng bahay.  

Nahanda ko rin lahat ng pangangailangan ni Jao.  

Ayo ko namang ipag kait sa bata ang panahong makasama niya ang ama nito.  

Hanggang ngayon hindi ko alam kung paano ko sasabihin kay Mys ang tungkol sa gabing iyon.  

Paano kung magalit siya?  

Kung itanggi niya si Jao? 

Mabuti na siguro ang nasa ganitong sitwasyon.  

Okay kaming lahat. 

Pinakiusapan ko nalang si Nay Celsa na siguraduhing si Mys ang sasamahan niya at hindi ang ibang tao.  

Naging maayos naman ang pav pasok ko.  

Hinatid ako ni Maam Chichi sa papasukan kong sister's Company. 

Malaking kumpanya pala iuon at hindi basta basta.  

Na assigned ako mismo sa Office of the CEO.  Sinasanay ako bilang susunod na Secretary ng acting CEO.  Ang dating Secretary kasi ng CEO ay  kakaretired lang daw. 

Wala ang boss namin.  Si Mr.  Speed Archival ang pansamantalang acting CEO dahil lumuwas daw ito ng probinsya para sa party ng lolo nito na tunay na CEO ng kumpanya.  

"Just make sure to give him what he wants para hindi ka ma sisante. " advice sa akin ni Sir Speed.  

Napa tango naman ako bilang sagot.  

"Ayaw niya ng tatanga tanga.  Make sure you note his itinerary. List and remind him every thing he must know.  Most especially,  if his family calls kahit na  ano pa ang gina gawa niya make him know thier message for him.  Pag nagalit siya hayaan mo lang humupa.  Normal lang sa isang iyon ang bugnutin sa opisina. "

Pormal na saad nito.  

Kinabahan tuloy ako sa sinabi niya. 

Napabalik naman ako sa aking cubicle sa labas ng opisina ni Sir.  

Halos hindi ako magkamayaw sa mga natatanggap kong tawag at schedule na ina ayos ko.  

Muntik kong makalimutan ang luch ko buti na nga lamang at sinabihan ako ni Miss Chichi. 

Matapos noon agad ko namang tinawagan si Lala upang tanungin tungkol kay Jao.  

Iyong batang iyon talaga!  

Paano niyang nalaman na dadalawin at ipapasyal siya ni Mys?  

Nag usap ba sila?  

Aba ang huling pag kaka alala ko noong birthday pa niya iyon at medyo may katagalan na kung tutuusin.  

Hanip naka pag schedule ang dalawang iyon ah! 

Sabi kanina ni Lala sinundo at pinag paalam pa niya si Jao na ipapasyal ng buong araw.  May party daw ito eh.  

Hindi na ako nag pa ka kontrabida sa bonding nilang mag ama.  

Na kokonsensya na ako kung bakit mag pa sa hanggang ngayon hindi ko parin masabi sabi kay Miceal na anak niya si Jao.  

Anong sasabihin ko?  

Paano?  

Baka sabihin pa noon makati ako.  

Baka hindi niya matanggap si Jao.  

Paano ko sasabihing isa ako sa mga naging pampalipas oras niya noon? 

Paano kung sa katagal tagal niyang pan liligaw sa akin sabihan pa niya akong cheep dahil nakikipag do ako sa kakakilala palang namin? 

Urgh! 

Bakit ba kasi ang tanga ko noon?? 

"Tien,  hoy! " nagulat nalang ako noong punahin ako ni miss chichi.  

"Bigyan mo ng Kapeng barako si Sir.  Tuwing dapit hapon dapat mag ready ka ng inumin para sa kanya.  Gayon din sa acting CEO natin pag balik niya pero MILO naman. Maliwanag ba? " 

Agad akong tumango habang sinusulat ang sinasabi ni miss Chichi.  

"Noted maam. "

Agad akong kumatok at pumasok sa loob ng opisina ni Sir.  

May pantry dito.  Sosyayin diba?  Takot magutom?  Parang kusina na nga ang hitsura noon. 

Binigay ko ang kapeng barako ni sir ngunit busy ito at hindi man lang ako tinapunan ng pansin kaya umalis na ako. 

Sobra namang busy noon.  

Full pack ang scheduled ngayon at for the next Two months niya.  

May oras pa kaya siya sa pag liwaliw? 

Nang mag ala singko na akala ko uuwi na si sir ngunit nag five thirty wala parin.  

"Tien bakit hindi ka pa naka uwi?  Tapos na ang pasok mo kanina pa Ms.  COSTO. Umuwi ka na sa inyo. " 

Sabi ni maam Chichi. 

"Eh maam baka kailangan pa ako ni Sir. "

Sagot ko.  

May schedule kase siyang Dinner meeting ng 5:40.iyon ang ina abangan ko.  

Ngumiti naman si Maam chichi.  

"Naku kung kailangan ka niya sinabihan ka na sana noon. Kanina pa siya naka alis. "

"Hala!  Ano po?! "Para naman akong nag panic.  

Napaligpit tuloy ako ng mga gamit ko ng wala sa oras. 

"Hindi naman po siya lumabas ng opesina. "

Hindi ko mapaniwalang saad.  

"May executive elevator sa loob. Wala na si Sir kaya umuwi na tayo. "

Napahigit ako ng hininga habang papauwi matapos ang araw na iyon.  

Para kay Jao. 

Kakayanin ko lahat para sa anak ko.  

Nag hintay ako sa pag uwi ni Jao ngunit na takot ako dahil mag gagabi na hindi parin ito naka uwi.  

Isang tawag mula sa unknown number ang na tanggap ko.  

Si Mys... 

"I'm  sorry Tien pero pwede bang mag stay muna si Jao sa akin kahit na ngayong gabi lang?  Tuwang tuwa kasi si Lolo sa kanya at hindi kami makaalis dito. Can he?  Please? "

Hindi ko maiwasang tumambol ang puso ko sa tawag na iyon. 

Hindi ko siya kayang tangihan. 

"Oo sige.  Bukas agahan mo nalang may pasok siya sa hapon. "

"Thank you Tien! Thank you! "

Sabi nito sa kabilang linya.  

Hindi ko maiwasang maluha. 

Sana ganyan parin ang sasabihin niya kapag nalaman niya ang totoo. 

TINUPAD ni Mys ang pangako nito at alasingko palang ng umaga nasabahay na ni Jao at tumabi pa ito ng tulog sa akin. 

Naka pajama na uto at mukhang binilhan ito ni Mys ng gamit. 

Napayakap ako kay Jao ngunit bango ni Mys ang namumukod tangi sa anak ko. 

Hindi ko alam kung bakit ako ulit napaiyak. 

Ni hindi man lang kanina nagawang mag pakita sa akin.  

Tinupad niya ang hiling kong huwag na mag pakita sa akin. Mukhang kakainin ko ang sinabi kong iyon. 

Bakit kase hanggang ngayon hindi ko parin ma alis alis si Miceal sa sistema ko. 

"Ms. Costo,  okay ka lang? Kanina pa kita tinatawag. "

Agad akong napa kompos ng aking sarili at humingi ng patawad kay miss Chichi. 

"Pumasok na tayo sa loob dahil dumating na si boss. "

"Ah,  sige po! "

Unti unting binuksan ni Maam Chichi ang pinto at doon ko lang napag tanto na hindi si Sir Speed ang tinutukoy nito kundi ang tunay na boss namin. 

Kundi ang isang lalaking ka amoy ng anak ko. 

Ang lalaking iniisip ko kanina. 

Pilit ko mang itanggo ngunit gusto ko siyang yakapin.  

Amuyin ang pabango niya. 

Pinigilan ko ang sarili upang gawin iyon. 

Halos manginig ako sa lamig ng boses nito. 

"Thank you ms.  CHICHI. You may go now. Ms.  Costo I want to talk to you. "

Halos hindi ako makahinga habang sinasabi niya iyon.  

"Mys..."

◆◆◆◆◆◆

13

◆HIS◆

"Good to see you, Tien."

Pinilit kong lamigan ang boses ko kahit na gustong gusto ko siyang yakapin. Yesterday was my grand father's birth day. 

Hindi ko alam kung bakit but I feel like bringing Jao there.  

Hindi ako nag kamali.  

Tuwang tuwa ang Lolo.  

Naingit din ako kahapon kay Tien sa pagiging isang magulang nito.  My grand father demand us to sing a nursery rhyme with Jao.  

Doon ko pinuri ang bata.  He sings well. 

Just like Tien.  

Tien... 

Tien... 

Tien... 

Fuck that skirt above her knees! 

Napatingin ako sa kanya mula ulo hanggang paa and all she does is to look at the fucking floor! 

Anong meroon sa sahig? 

"Miss Costo , be seated."

Dali dali itong umupo sa silya.  

What on earth is she doing with my system? 

Nagiging aktibo ang katawan ko sa pag lapit niya lalu pa ngayon at na na amoy ko ang amoy nito.  

She smells like ocean breeze. 

Fresh and inviting as hell! 

Sinubukan kong pakalmahin ang katawan ko kaya nalabas lang sa boses na galit.  

"I saw your data sheet.  Jao isn't there. Why?! " 

Naramdaman ko ang pag igtad ng katawan niya.  Mukhang na takot ko ata.  

Galit ako dahil nililihim parin niya ang anak nito kahit magpasa hanggang ngayon.  

She promise me to tell everyone about Jao but what are these data?  

Sa totoo lang hindi naman obligasyon ko ang panghimasukan ang pag tago niya sa bata.  

What bothers me is that, may uma aligid sa kanya at hindi man niya na papansin, my men are eyeing her!  

Fuck even Speed!  

That fuck! 

Tandang tanda ko pa kagabi ang sinabi niya.  

'Tang ina bakit ka LATE!?" 

Inis kong saad sa kanya nang makarating siya sa bahay.  

"Wala lang. " sabi ng gago na ang lapad pa ang ngiti! 

"Ulul!  Tigilan mo ako!  Ano na nga? "

Nag taas ito ng dalawang kamay bilang pag suko.  

"Fck!  Fine!  Fine! Na aliw lang kase ako sa bagong Secretary mo na pina dala ni Yza. " 

Fuck! 

Hindi ko inakala na mag tatrabaho siya ng ganoon ka aga.

"Brod, have you fcking seen her?  Deymit man she's fucking hot! I've read her resume. SHE'S SINGLE! Siya iyong mga tipo ko.  Demure yet there's something in her I can't point out.  She's caring too I assumed.  Kapapasok palang niya but she's well organized like being secretary is made for her. " 

Nag painit pa lalo ng ulo ko ang sinabi ni Speed.  

The fuck!  

Hindi ko siya dapat ang pina upo ko sa trabaho!  

Fuck Daviz Archival for recommending his half brother!  

Leche din itong annual check up sa aming pamilya by our family physician. Bakit ngayon pa?! 

Ito ba ang naging pagkatao niya matapos masaktan?  Fucking Speed! 

Deymit!  

"Papasok na ako bukas. "

Lahad ko sa kanya na kina salungatan niya.  

"Sabi mo next week ka pa? Go have fun with your kid. " 

Kinukutya niya ako dahil na aaliw ako kay Jao.  Bakit pa kase siya dumalo sa kaarawan ng lolo ko? 

Alam niyang hindi ko anak si Jao kaya ganyan siya mag salita. 

Fuck! 

"Fucker.  Get your ass off her o kung gusto mong sabihan si ko si Angelique na sinasabutahe mo sa tulong ko ang  lakad nila ng fiancé nito. " 

"Fine dammit! "

Sa aad nito at umalis na sabay iwan ng papeles na kina kailangan kong pirmahan.  

Akala ko naman kung seryoso siya sa pinsan ko ngunit HINDI KO NA ALAMNGAYON!  

"So-sorry po sir... Babaguhin ko nalang. " 

Garagal na saad nito.  

Fuck me for seeing and eyeing her red lipstick! 

Tinangka niyang abutin ang biodata sa akin ng bahagyang inilapit ko ito sa akin.  

That time hindi ko maiwasang masulyapan ang kanyang damit.  

Fuck this Company's uniform!  

Madali siyang masisilipan!  

Nakita ko agad ang malulusog niyang bundok. 

Deym! 

Biglang uminit ang kwarto and on that single moment my hormones just shoot up like I'm a teenage with ranging hormones! 

Napahawak ako sa biodata niya ng mahigpit habang na raramdaman ko ang pantalon kong sumisikip! 

Double fuck! 

"Just take it to the HR for update. Go now! " singhal ko dito.  

Pinapasakit niya ang ulo ko pati puson ko tangina!  

Agad naman itong tumayo at aligagang tumungo sa pinto nang tawagin ko ulit.  

"Tien! "

"Y-yes sir? " 

I should told her. 

"Keep your gards on ang don't fucking bend!  Nasisilipan ka ng hindi mo alam. "

Sabi ko rito na kina laki ng mata niya.

Napa ngiti nalang ako sa kanyang reaksyon.  

"Bastos! "

Singhal niya sa akin at padabog na sinara ang pinto.  

Ako ang boss diba? 

I just told her what she needs to know. 

That girl! 

Hindi ko magawang magalit.  

Sa halip napapangiti niya ako.  

Agad akong lumabas upang pasaayunan ang mga utility namin na ilipat ang lamesa ni Ms.  Costo sa loob.  

Alam kong hindi makapaniwala ang ibang employees lalu na ang mga lalaking halos binagsakan ng langit habang nililipat nila ang mesa ni Tien sa loob.  

What else matter?  

Me.  

Ako ang boss.  

All thanks to my grand father! 

"Thank you po mga kuya.  Okay na iyan.  Just tell the IT personnel to fixed her pc asap. " 

Agad namang dumating ang nag install. 

Wala pa si Tien at tapos na lahat.  

Very efficient ang mga taohan rito.  

Halos hindi naman maipinta ang mukha ni Tien nang makita niya ang kinaroroonan ng table niya. 

Gustong gusto ko talaga siya'ng  inisin sa pag kakataong iyon. 

Her face is priceless,  so priceless that I can kiss her right here right now!  

Deymit! 

"Miss Costo! " puna ko sa kanya na kina igtad niya.  

"Ye-yes Sir? "

Alinlangang tanong nito sa akin.  

Napataas ako ng kilay at may namumuong ideya sa utak ko na lihim kong ikina gayak.  

"Aren't you going to discuss to me my schedules later?" Aligaga itong lumapit sa akin sabay buklat ng kanyang planner.  

Double fuck! She makes my hormones go wild! 

Bakit ba sa simpleng pag panic niya na aapektuhan ako?  

Why doesn't she gets how much I crave for her?  

Manhid. 

"Ahm... Sir,  na saan po si sir Speed?  Ah,  sa kanya po kase naka talaga ang meeting with new clients. " 

Napa igting ang panga ko dahil doon sa sinabi niya.  

Nandito na nga ako si SPEED parin ang hanap niya?  

Tangina ng gagong iyon ah! 

Napa hampas ako sa aking lamesa na kina igtad din niya sa gulat. 

"I am the boss. Sino ba ang boss mo? Si Speed? GUSTO MONG SUMAMA SA KANYA? Gusto mo bang ma walan ng trabaho? "

Sunod sunod itong umiling kasabay ng pag saad niya sa lahat ng schedules ko.  

Buti naman! 

Ngayon ako na ang masusunod Tien.  

I'll make sure I'm going to have you and Jao.  

Hooked or by Crooked! 

Lihim akong napa tawa dahil sa ina asal niya ngayon.  

I'll win you both. 

◆◆◆◆

14

◆HER◆

"Hoy babae tulala ka nanaman dyan?! "

Guta ni Lala sa akin habang nag hihintay akong maluto ang sinaing ko at ulam. 

"La, may alam ka bang ma tatrabahuwan? " tanong ko rito. 

"Luh ay! Mag re resign ka? Sa hirap ng pag hahanap ng mapag tatrabahuwan? Paano ang future ng anak anakan ko aber? " 

Nangunsume naman ako sa narinig ko.

 Oo nag aaral na si Jao at ang kinikita ko sapat lang sa pag tustos ng pinag aaralan niyang school. 

Sa susunod na pasukan i papasok ko siya sa public school para na rin naka mura iyon nga lamang malayo sa boarding house. 

"Mama? " matamlay na boses ang umagaw ng pansin namin ni Lala. 

Si Jao. 

Agad uyong tumabi at yumakap sa akin. 

"Mama... " tamlay nitong saad. 

Agat ko siyang sinilat at mataas ang lagnat niya. 

Noong isang araw nag suka ito dahil na masakit ang ulo at pangangasim ng sikmura. 

Ngayon na tatakot na ako. 

Agad akong nag hanap ng damit niya at pumara ng taxi kasama si Lala. 

Baka kung ano na ang nang yayari sa anak ko. 

Naninilaw din ang kulay ng balat niya na Hindi na normal para sa kanya. 

"Kumalma ka lang Tien. Hali ka at ipag dasal natin si Jao. " aya nito sa akin dahil pa parik parik ako sa labas ng emergency room. 

Tumungo kami sa chapel ng ospital at nag dasal. 

Na tatakot akong mawala sa akin si Jao. Siya lang ang meron ako. 

Si Jao ang buhay ko... 

Halos hindi ako maka lakad habang paalis sa kapilya na roon ngunit kailangan. 

Kailangan ako ng anak ko. 

Iniwan ko muna si Lala at binigyan bg makakakain ngunit tumangi ito. Sa halip ako pa ang pinakain niya. 

Nakakataba sa kalooban na may isa akong kaibigan tulad ni Lala. 

Ups and downs ng buhay ko na roroon siya kaya naman hindi lang siya anv best friend ko tinurin ko rin siyang kapatid na wala ako. 

"CONGENITAL sideroblastic anemia (CSA) misis. Ito po ang lumabas na resulta sa ginawa naming test sa kanya." 

Pinakita niya ang mga papel na ouro numero at hindi ko ma intindihan ang mga nakasulat doon. Sa sinabi ng doktor anemia lang ang na intindigan ko. 

"Dok, kung Anemia lang pala bakit ang daming sweros ng anak ko dok? Bakit siya nakaratay?"

"Seryosong sakit ang Congenital sideroblastic anemia misis. Na mamana ito o kulang sa Folate, sa kaso ng anak ninyo mukhang namana niya ito. May sa pamilya ninyo po ba ang may sakit nito? " agad akong umiling. 

Ngayon ko lang narinig ang sakit na iyon. 

"Sa asawa po ninyo? " 

"Hindi ko po alam. Single mother po ako. " 

Tumango tango naman ang doktor at muling tinignan ang mga papel sa chart niya. 

Nakita ko ang sunod na pag iling nito at mas lalung kina lumo ko noong sinabi niya. 

" Nonresponsive po ang anak ninyo sa gamot at initial treatment namin misis. His blood type is rare for a Filipino. Type B negative po ang anak ninyo. Kailangan po nating makahanap ng B negative o type O negative upang mabigyan siya ng lunas. Kailangan po nating omaksyon agad. Nagpahanap na po ako ng ka match na dugo ngunit wala po paring tawag mula sa blood bank. Kung may kakilala po kayo o kayo mismo mas maganda po. " 

Halos pag sukluban ako ng langit at lupa noong marinig ko iyon mula sa doktor. 

Anong mang yayari sa anak ko pag ganoon? 

Nasabi ko rin iyon kay Lala ngunit iisa at iisa lang ang inimungkahi niya sa akin. 

Ang lapitan si Micael. 

Habang nag lalakad ako patungo sa isang pasilyo ng hospital isang tinig ang nag palingon sa akin. 

"Tien, anak? "

Napalingon ako at ang tanging Nagawa ko sa loob ng mahabang panahon, iyon ay ang tumakbo patungo sa aking Ina at barang batang yumakap. 

Five years. 

Limang taon KO silang Hindi nakita. 

Simula noong tinakwil ako ni Papa dahil sa nalaman nitong buntis ako

"Mama. "

◆◆◆

15

Thank you 20k readers! 

Updates are coming.  

Maigsi lang po ito so stay tuned 

◆Third person POV◆

"MAMA..."

Nadudurog ang puso ni Ginang Tina Costo noong makita ang anak.  

Malaki ang pinagbago nito.  

Limang taon na ang nakalipas at lubos lubos ang pangungulila niya sa anak.  

Wala siyang nagawa noong itakwil ng kabiyak ang anak nila dahil sa pag bubuntis nito.  

Isang kilala at prominenteng pamilya ang mga Costo sa kanilang bayan.  

Sa katunayan si Tien lang ang kaisa isang taga pag mana.

Napahigpit ito ng yakap sa anak.  

Sa hindi ina asahang pag kakataon nag kita sila ng anak sa ospital kung saan pansamantalang  naka confined ang asawa dahil sa mild stroke.  

Tanging siya lang at ang pamangkin niyang si Eva ang nag babantay sa asawa.  

Simula ng umalis ang anak sa puder nila tinuring nilang anak anakan si Eva na inampon ng namayapang kapatid ni Fred Costo na si Alvin Costo at namayapang asawa nitong ni Wella Costo. Namatay sila dahil sa isang Car accident at tanging si Eva lang ang nabuhay.  

Mabait naman ang kaniyang ina anak na si Eva ag naging dahilan upang hindi nito masyadong hinahanap anb pananabik ng anak.  

Napag pasyahan ng dalawa na mag usap sa isang tea shop malapit sa Hospital matapos mamili ng gamot para sa ama ng Tien.  

"Kamusta ka na anak?  Alam mo bang miss na miss kita?  Sinubukan kitang hanapin noong itinakwil ka ng Papa mo ngunit labis na mapag laro ang tadhana." 

Hawak nito ang kamay ng anak.  

Napapaiyak nalang si Ginang Tina sa tuwing na aalala nito ang gabing pina layas ng asawa ang anak.  

"Okay ako ma.  Huwag kang mag alala.  Kamusta kayo?  Galit parin ba ang Papa? "

Alangang umiling ang ginang.  

Hindi niya matiyak ang sagot sa tanong ng anak. 

"Parawarin mo ang Mama anak.  Sinubukan kong kumbinsihin ang Papa mo ngunit sadyang may katigasan talaga ang luob niya . Kilala mo naman ang papa mo."

Napatango si Tien dahil dito.  

Alam niyang sa puntong iyon hindi parin sila nag kakausap ng ama. 

"Anak,  nag aalala kami sa iyo. Matigas lang ang Papa mo ngunit hindi ka niya matitiis.  Ikaw parin ang Prinsesa niya.  Please Tien bumalik ka na sa atin. Gusto ko ring makapiling ang apo ko, anak. "

Napapahid ng luha si Tien habang. Naririnig nito ang pakiusap ng ina.  

'Di kalaunan napa tango rin ito dahilan ng labis na pagkasaya ng kanyang ina.  

Dahil doon nag yakapan ang dalawa. 

"Salamat anak.  Sama ka sa akin at dalawin mo ang Papa mo."

Tumango ang kanyang anak at sumama ito pabalik ng ospital nang matapos silang mag usap.  

Halos hindi ma hakbang ni Tien ang kanyang mga paa habang papalapit sila ng kanyang Mama sa silid ng kanyang Papa.  

"Hali ka na anak.  Mis na mis kana ng Papa mo. " 

Pabigat ng pabigat ang yapak niya hanggang sa narating niya ang pinto ng silid.  

Unti unti niyang nasinagan ang kama ng ama nang buksan ng kanyang ina ang silid. 

"Fred hon,  may kasama ako... " 

Basag na boses na wika ng ginang. 

Napa ubo pa ang kanyang Papa habang ina alalayan ito ng pinsang hilaw niya.  

"T-Tien? A-anak ko... " malumanay nitong aari kasabay ng pag basag ng boses ng kanyang ama.  

Matiim na pinag masdan ni Eva si Tien.  

Lahat sila sa loob ng limang taon malaki ang pinag bago.  

Ang dating itim na buhok ni Fred Costo ay naging abo na gayon din ang kanyang may bahay na si Tina.  Naging maganda at seksi naman si Eva taliwas sa dating pananamit niyang pangnunisex. 

Naging mature na si Tien at dahil sa mga pinag daanan niya ang bahagya niyang chubby na kataaan noong nasa magulang pa niya ay umimpis.  

Naging balingkknitan ito.  

Hindi makapaniwala ang ama ni Tien nang makita ang anak.  

"P-patawarin mo ang Papa anak... " saad nito kasabay ng pag taas ng isang kamay dahil ang kaliwa niya ah hindi nito magalaw pansamantala.  

Napaiyak itong niyakap ang kanyang ama.  

"Papa. "

SALOOB ng limang taon marahil ang nag hilom na ang mga sugat sa kanilang mga puso. 

Naging ma ayos na silang lahat at tama ang sabi ng karamihang Walang magulang ang makakatiis sa kanilang anak.  

Gaano man ito ka bigat ang kanyang kasalanan magihing wagas ang pag mamahal ng isang magulang.  

Matagal na namalagi roon si Tien hanggang sa nag paalam ito upangbpumasok na sa kanhang trabaho.  

"Mag iingat ka anak. "

Magina ag garagal na tago bilkn ng kanyang ama.  Tuango naman siya at hinalikan sa pisngi ang ama bago yumakag.  

"Opo papa alis na po ako. "

Matiwasay ang pakiramdam ni Tien ng umalis ito sa ospital.  

Kahit papaano nabawasan ang bigat na dinadala niya.  

Bukas babalik nanaman siya sa dating gawi.  

Sa trabaho.  

Sa taong kailangang hingan niya ng tulong para sa anak... 

◆◆◆◆

16

◆HER◆

Napa pahid na lamang ako nang luha habang sumasagot sa tawag ng telepono.  

Biglang pumasok si Sir Speed sa office. 

"Tien,  are you okay? "

Pag aalala nito.  

Hindi pumasok si Micael at malamang sa malamang si Sir Speed nanaman ang boss ko.  

"Pasensya na po kayo.  Okay lang po ako."sagot ko rito ngunit napailing nalang ito.  

"Did the asswhole bully you? Kaya ba narito na sa loob ng office ang desk mo? Fucking Constancia. " 

Kumento nito na agad kong kina iling.  

Kung kailan kase kina kailangan mo iyang si Mys na wawala!  

"Wa-wala po sir.  Pag pasensyahan na po ninyo ako.  Nag aalala lang po kase ako dahil may sakit po ang anak ko. " pahayag ko rito na mukhang kina gulat niya.  

"What you have a child?! "

Napa tango na lamang ako.  

Marahil hindi pa nito alam dahil hindi ko noon na sabi.  

"Si Jao po.  Kaka birthday lang po noong nagdaang buwan. " sabi ko rito.  

"Jao?  Seems I heard that name somewhere. "Kumento nito at mukhang nag isip pa talaga.  

Pinatunog pa nito ang hin lalaki at hin tuturo noong mukhang may na alala na siya.  

"Oh I remember!  May dinala noon si Micael sa party ng lolo niya.  That kid is so adorable.  Na alala ko tuwang tuwa ang matanda rito dahil bibo na nga abay kamukha pa daw niya ito noong kabataan niya maliban sa mga mata nito. "

Tuwang saad sa akin ni Sir Speed.  

Nanindigan ang balahibo ko.  

Dinala niya si Jao at pinakilala sa angkan niya kahit na wala pa itong alam tungkol sa tunay na kuneksyon nila.  

"Wala po si Sir Micael? " 

Sunod sunod ang pag iling nito.  

"He is at his house.  Mukhang nagkasinat ata ang gagong iyon at ako nanaman ang binulabog niya upang pumasok rito.  He also told me na mag leave ka daw muna ngayon.  Nag tataka nga ako kung bakit wala parin ang ka relyebo mo. "Sabi nito.  

Hindi naman ako sinabihan niya kahapon. 

Bumukas ang pinto at niluwa nito si Miss Chichi. 

"Miss Costo,  maari mo ba itong maidaan kay sir Micael bago ka umuwi?  Ito ang address niya.  

Kailangan lang kasi niya iyang mabasa at mapirmahan.  I papakuha ko nalang sa iba. "

"Sige po maam.  Sir,  una na po ako. "

Agad naman akong pumunta sa bahay niya.  

Ilang beses na ba akong naka punta rito?  

Dalawang beses palang ata.  

Noong gabing iyon at noong nalaman kong buntis ako ngunit isang tagapag pangalaga lang ng bahay ang nag sabi sa aking bumalik na ito ng Macau. 

Ngayon,  bumabalik ako hindi lang para sa mga papeles na dala ko ngunit dahil sa kailangan siya ng anak ko. 

Ginabi na ako sa daan kanina dahil na siraan ang sinakyan kong jeep patungo rito.  

Bakit kase ang layo ng bahay niya sa pinag tatrabahuwan.  

Kung dito talaga ka nakatira kailangan talaga may sasakyan sa layo. 

Isa pa mula sa labas kailangan ko pang sumakay ng shuttle papasok upang hanapin ang bahay nito dahil isang exclusive subdivision iyon. 

Kumatok at isang guard ang nag bukas ng gate.

Edi siya na ang mayaman! 

Pinapasok ako nito. 

"Katukin nalang po ninyo at buksan. Napag bilinan na po ako ni sir.  Kakauwi lang po kase ng mga kasambahay. "

Saad nito sa akin.  

Mas lumaki ata ang bahay niya kumpara noong una akong nakatapak rito. 

Wala paring tao kahit na nag tatawag na ako rito sa baba.  

"Sir Micael!? " tawag ko habang binabaybay ko ang hagdan pataas. 

Nakarinig ng kalabog kaya naman dali dali kong tinignan kung saan nag mula.. 

Walang pinag bago ang pasilyo patungo sa kanyang kwarto.  

"Sir? "

Agad ko siyang nilapitan dahil naka handusay ito sa sahig. 

"I need my glasses. "

Seryosong saad nito.  

Hinanap ko naman agad.  Kaya pala kapa ito ng kapa nahulog ata. 

Ang alam ko mahina talaga ang mga mata niya pero hindi siya iyong tipo na mag susuot ng salamin araw araw. 

"Fucking migraine! "Sabi nito ng i abot ko ang salamin niya.  

Aalis na sana ako ng mailapag ko ang mga papeles ngunit pinigilan niya ako. 

"Are you okay?  Bakit mugto ang mata mo? "

Tumindi ang kalabog ng puso ko. 

Umiling ako ngunit wala akong chioce kundi sabihin sa kanya ang totoo sa lalung madaling panahon.  

"Na-nasa ospital si Jao... "Hindi ko ma pigilang umiyak.  "Mys, please.  Kailangan ko ang tulong mo. "

Wala pa ulit akong sinabi ngunit kinuha na nito ang susi niya at hinila ako patungong garahe.  

Ni hindi niya tinapunan ng pansin ang mga papeles.  

Nagagayak ako dahil siya yung tipo ng tao na hindi nag dadalawang isip pag dating kay Jao.  

Siguro nga mali ako sa pag ka kilala ko sa kanya.  

Agad akong iniwan ni Mys nang makita nito si Jao. 

Nilapitan niya ito at hinalikan ang sentido ng bata sabay upo sa gilid niya. 

"Misis we need to act now. "

Bungad agad sa amin ng doktor nang maka rating ako. 

Nandoroon si Lala at pa alis na rin ito.  

"Meron na po doc.  Si Micael.  ." Turo ko kay Mys na kina tawag pansin nito.  "Siya po doc. Type B negative po siya malamang. "

Naguhuluhan man agad naman itong nag presinta. 

Bago pa man maka alis ito may binulong ito sa akin na kina tambol ng puso ko. 

"We'll talk later miss Costo.  Medical information about my blood type is not usually my side topics with people.  Wala akong na alala noong napag usapan natin ang tungkol rito.  Laters. "

Napahawak nalang ako sa kamay ng anak ko noong maka alis si Mys. 

'Nak, sorry ha.  Naging makasarili si Mama. Sasabihin ko na ang totoo sa ama mo. Mag pagaling kana. 

Hinalikan ko sa pisngi ang natutulog na si Jao. 

Napadasal na lamang ako ng tahimik habang hina handa ko ang sarili ko para sa pag tatapat. 

Patnubayan sana ako ng Maykapal.  

◆◆◆◆◆◆◆

17

◆HIM◆

ALAM ko wala siyang kasalanan. 

Na iintindihan ko ang takot niya. 

Hindi ako galit. 

Nag tatampo OO. 

Paano niya nagawang ilihim ang totoo sa akin? 

Pa ano niya na atim na huwag sabihin kay Jao ang totoo? 

Na alala ko pa noong nang daang araw noong kinompronta ko siya kung paano niya nalaman ang tungkol sa blood type ko. 

Kaya pala magaan ang pakikitungo sa akin ng bata. 

Kaya pala hindi ko kayang tiisin ang hindi makita si Jao. 

ANAK ko pala ito. 

She was that girl that night. 

Hindi ko lubos maisip sa tagal ng panahon hindi man lang ito nag salita. 

I can't blame her all the way. 

Sino ba naman ako. 

Sa aming dalawa alam kong mas talo siya. 

MAS Minahal ko pa nga ata siya ngayon dahil na kaya niyang buhayin ang anak naming mag isa. 

All those sacrifices she did? 

Sleepless night. 

Every step of the way. 

Alam ko sobrang hirap noon habang ako pa ikot ikot lang sa Macau. Luring my self with popularity, fandom and wants. 

"Bakit mo nilihim sa akin ito lahat Tien? I should have done some thing. Hindi sana kayo nahirapan. " 

Naalala kong tanong sa kanya. 

Oo wala akong karapatang sumbatan siya. Hindi ko siya sinusumbatan dahil lang sa pag tago niya ng totoo. 

Pinag sasabihan ko siya. 

Mag ka iba iyon. 

Na kakainis lang kase ang malamang hinayaan niya ang sariling mahirapan. Noong mga panahong nagagalit ako sa kanya dahil sa sobrang pag titipid niya hindi na siya kumakain ng agahan o almusal. 

Noong panahon na kailangan niyang mag trabaho upang tustusan ang pang araw araw nila ng anak namin. 

I pitty my self. 

Wala akong silbi. 

All along I wanted to be with in their lives, now parte pala ako hindi ko lang alam. 

Na kakalalaki lang minsan eh. 

Now hindi ko sila hahayaan pang mahiwalay sa akin. 

I am going to have them BOTH no matter what happened. 

Nagising ako sa pag mumuni muni ko nang ilapag niya ang tinimpla nitong milo sa lamesa ko. 

I looked at her. 

She looked away. 

Mahahalata ang guilt sa mga kinikilos niya. 

Paano ko titiisin siya gayong mahal ko siya? 

"Mag early out ka Miss Costo. Kailangan ka ni Jao sa ospital. " sabi ko rito nang makaupo siya at tanging tano lang ang ginawa nito. 

Balisa ang kinikilos niya. Alam kong gulong gulo parin ito sa mga nang yayari. 

Bago pa man ito nag ayos ng gamit pinag tataka ko ang matagal nitong pamamalagi sa pantry ng opesina ko. 

Walang cctv doon kaya napagpasyahan kong puntahan siya mismo at baka kung ano na ang nang yayari doon. 

Mugto naman kasi ang mata niya kanina. 

Agad kong pinihit ang seradora kaya naman nahuli ko agad ito sa akto. 

Nakatayo lang ito kaharap ang coffee maker habang tumutulo ang mga luha niya. 

Kinukurot ang puso ko pag na kikita ko siyang umiiyak and the first thing I did is to hug her. 

Pinilit niyang pumiglas ngunit hindi na ito nagawang makawala sa yakap ko. Doon ko napagtanto ang bigat na dinadala niya. 

"Shush babe, I'm sorry. Hindi naman ako galit. Nag tatampo lang. You should have told me. Sana hindi kayo nahirapan ng bata. From now on I'll be here. Huwag kang mag alala naroroon na rin ang mga pinsan ko para mag pa test for blood donor. Hali kana they also have to take my blood and our son needs us. " 

Pinahiran ko ang masaganang pag agos ng mga luha niya. 

"Salamat S-sir Mys. "

Darm that word Sir! 

I kissed her temple. 

She let me. 

Ang sarap ng feeling na nahahalikan mo ang taong mahal mo. 

Sa pag kakataong ito hinayaan lang niya ako. 

She didn't reject me like she always do. 

I correct her. 

"Mys babe,Mys or Micael. Don't call me sir when we're alone babe. "

Tumango tango ito sa akin at sumilay ang napakatamis niyang ngiti. 

Hindi ko napigilan ang sarili kong angkinin pansamantala ang kanyang mga labi. 

◆◆◆◆◆◆◆

Read more..... 

Just click the link below ✍️

https://www.wattpad.com/story/212527441?utm_medium=link&utm_source=android&utm_content=share_writing